Page 73 - 50 คำถาม เกี่ยวกับการอนุญาโตตุลาการ

69

แต่อย่างใด ผู้เรียกร้องได้เร่งรัดให้ผู้คัดค้านท างานก่อสร้างให้แล้วเสร็จตามสัญญามาโดยล าดับ แต่ปรากฏว่า ผู้คัดค้าน
ไม่สามารถปฏิบัติงานให้แล้วเสร็จได้ จึงใช้สิทธิบอกเลิกสัญญาและริบหลักประกันการปฏิบัติตามสัญญารวมทั้งเรียก
ค่าเสียหายตามสัญญาข้อ 7ข ข้อ 17 ข้อ 18 และข้อ 19 คณะอนุญาโตตุลาการจึงเห็นว่า ผู้เรียกร้องมีสิทธิบอกเลิก
สัญญาตามสัญญาข้อ 7ข และข้อ 17 วรรคสอง และได้มีหนังสือบอกเลิกสัญญาโดยชอบแล้ว

ประเด็นข้อพิพาทข้อ 2 ผู้เรียกร้องเรียกค่าปรับและค่าเสียหายจากผู้คัดค้านได้หรือไม่

ตามข้อเท็จจริงที่รับฟังได้ยุติในประเด็นข้อพิพาทข้อ 1 ว่า ผู้คัดค้านไม่สามารถท างานให้แล้วเสร็จ
ตามเวลาที่ก าหนดไว้ในสัญญาและผู้เรียกร้องยังมิได้บอกเลิกสัญญา ผู้คัดค้านจึงต้องช าระค่าปรับให้แก่ผู้เรียกร้อง
ตามสัญญาข้อ 17 เป็นจ านวนเงินวันละ 1,888.00 บาท นับถัดจากวันที่ก าหนดแล้วเสร็จตามสัญญา หรือวันที่
ผู้เรียกร้องได้ขยายให้ และในระหว่างที่ผู้เรียกร้องยังมิได้บอกเลิกสัญญานั้น หากผู้เรียกร้องเห็นว่าผู้คัดค้านจะไม่สามารถ
ปฏิบัติตามสัญญาต่อไปได้ ผู้เรียกร้องจะใช้สิทธิบอกเลิกสัญญาก็ได้ คณะอนุญาโตตุลาการพิจารณาข้อความในหนังสือ
บอกเลิกสัญญาแล้ว เห็นว่า เข้ากรณีในระหว่างที่ผู้เรียกร้องยังมิได้บอกเลิกสัญญา และผู้เรียกร้องเห็นว่าผู้คัดค้านจะไม่

สามารถปฏิบัติตามสัญญาต่อไปได้ ผู้เรียกร้องจึงใช้สิทธิบอกเลิกสัญญา และเมื่อผู้เรียกร้องได้แจ้งข้อเรียกร้องไปยัง
ผู้คัดค้านเมื่อครบก าหนดแล้วเสร็จของงานขอให้ช าระค่าปรับแล้ว ผู้เรียกร้องจึงมีสิทธิที่จะเรียกค่าปรับจากผู้คัดค้านจนถึง
วันบอกเลิกสัญญาได้อีกด้วยตามสัญญาข้อ 17 วรรคสอง นอกจากนี้ยังเรียกค่าเสียหายรวมถึงค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น
ในการท างานนั้นต่อให้แล้วเสร็จตามสัญญาข้อ 18 วรรคสองได้อีก

ประเด็นข้อพิพาทข้อ 3 ค่าปรับและค่าเสียหายสูงเกินส่วนหรือไม่

กรณีค่าปรับ ผู้คัดค้านจะต้องรับผิดช าระค่าปรับให้แก่ผู้เรียกร้องเป็นจ านวนเงินเท่าใด คณะ
อนุญาโตตุลาการเห็นว่า นับแต่วันที่ผู้อ านวยการฯ เห็นชอบการบอกเลิกสัญญากับผู้คัดค้านจนถึงวันที่อธิบดีฯ ลงนาม
หนังสือบอกเลิกสัญญา ใช้เวลานานถึง 7 เดือนเศษ เป็นเหตุให้วันค านวณค่าปรับมีจ านวนสูงถึง 547 วัน ในขณะที่
ผู้เรียกร้องให้เวลาผู้คัดค้านท างานก่อสร้างสะพานเพียง 210 วัน การที่ผู้เรียกร้องมีหนังสือบอกเลิกสัญญาล่าช้า เป็นการ
ปล่อยปละละเลยการใช้สิทธิบอกเลิกสัญญา จึงไม่สมควรที่จะน ามารวมเป็นวันค านวณค่าปรับที่จะเรียกจากผู้คัดค้าน
วันค านวณค่าปรับควรนับถัดจากวันสิ้นสุดสัญญา คือวันที่ 25 กันยายน 2555 ถึงวันที่ 15 สิงหาคม 2556 ซึ่งเป็นวันที่
ผู้อ านวยการฯ เห็นชอบการบอกเลิกสัญญา เป็นเวลา 325 วัน และโดยที่การแก้ไขเปลี่ยนแปลงแบบก่อสร้างครั้งนี้
เกิดจากข้อเสนอของผู้คัดค้านเนื่องจากปัญหาอุปสรรคพื้นที่ก่อสร้างจ าเป็นต้องแก้ไขเปลี่ยนแปลงแบบก่อสร้างเป็นการ
ก่อสร้างสะพาน ค.ส.ล. จึงนับว่าผู้เรียกร้องได้รับประโยชน์จากการแก้ไขแบบครั้งนี้ด้วย นอกจากนี้เมื่อได้พิจารณาสัญญา

จ้างที่ผู้เรียกร้องท ากับผู้รับจ้างรายใหม่ ปรากฏว่าผู้เรียกร้องก าหนดเวลาท างานตามสัญญาไว้ 300 วัน ในขณะที่สัญญา
ที่ท ากับผู้คัดค้าน ก าหนดเวลาท างานตามสัญญาไว้เพียง 210 วัน คณะอนุญาโตตุลาการได้พิเคราะห์ถึงทางได้เสียของ
ผู้เรียกร้องแล้ว เห็นว่า ค่าปรับที่ผู้คัดค้านจะต้องรับผิดนั้นสูงเกินส่วนสมควรลดจ านวนวันค านวณค่าปรับให้ผู้คัดค้าน
90 วัน คงปรับผู้คัดค้านเป็นจ านวน 235 วัน ค่าปรับวันละ 1,888.00 บาท เป็นเงินค่าปรับ 443,680.00 บาท

กรณีค่าเสียหาย ผู้คัดค้านยื่นค าคัดค้านต่อสู้ว่า ค่างานที่สูงขึ้นจากการจ้างผู้รับจ้างรายใหม่ท างาน
ก่อสร้างต่อให้แล้วเสร็จเป็นเงิน 2,257,707.50 บาทนั้น มีเนื้องานที่เพิ่มขึ้นจากสัญญาเดิมที่ท ากับผู้คัดค้าน ได้แก่
รายการที่ 6 รายการที่ 10 และการที่ 12 และรายการที่ 13 ในใบแจ้งปริมาณงานและราคาบัญชีรายการก่อสร้าง
เอกสารท้ายสัญญาจ้าง ข้อ 2.3 ผนวก 3 และรายการที่ 9 งานสะพานคอนกรีตก่อสร้างใหม่เป็นเงิน 3,514,812.00
บาท ก็มีราคาสูงกว่าราคาที่คณะกรรมการตกลงตามสัญญาลงวันที่ 22 มิถุนายน 2553 ก าหนดไว้เมื่อวันที่ 20 มกราคม