Page 74 - 50 คำถาม เกี่ยวกับการอนุญาโตตุลาการ

70

2555 ซึ่งมีราคาเพียง 3,142,061.60 บาท จึงมีส่วนต่างของราคาอยู่ที่ 372,750.40 บาท รวม 5 รายการเป็นเงิน
1,183,010.04 บาท ดังนั้นค่างานที่สูงขึ้นจากการว่าจ้างผู้รับจ้างรายใหม่จ านวน 2,257,707.00 บาท จึงเป็น
ค่าเสียหายที่สูงเกินส่วน

ปัญหาที่ต้องพิจารณาอีกว่า งานรายการที่ 9 งานสะพานคอนกรีตก่อสร้างใหม่ที่มีค่างานสูงขึ้นจาก
สัญญาเดิมเป็นเงิน 372,750.40 บาทนั้น ผู้คัดค้านจะต้องรับผิดชดใช้ให้แก่ผู้เรียกร้องตามสัญญาจ้างข้อ 18 วรรคสอง
หรือไม่ ในประเด็นนี้คณะอนุญาโตตุลาการเห็นว่า ผู้เรียกร้องมีหนังสือบอกเลิกสัญญากับผู้คัดค้านตั้งแต่เดือนมีนาคม
2557 และผู้เรียกร้องเพิ่งท าสัญญาจ้างผู้รับจ้างรายใหม่ให้ท างานต่อ เมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม 2558 ระยะเวลาห่างกัน
ถึง 1 ปี 4 เดือน และหากพิจารณาถึงระยะเวลาที่ผู้เรียกร้องปล่อยปละละเลยการใช้สิทธิบอกเลิกสัญญาล่าช้าเป็นเวลาอีก
7 เดือน รวมระยะเวลา 2 ช่วงเป็นเวลา 1 ปี 11 เดือน ดังนั้นความเสียหายในค่างานที่เพิ่มสูงขึ้นจ านวน 372,750.40
บาท มีส่วนมาจากความล่าช้าในการใช้สิทธิบอกเลิกสัญญาของผู้เรียกร้องและจากการหาผู้รับจ้างรายใหม่มาท างานต่อ

รวมอยู่ด้วย จึงเห็นควรลดค่าเสียหายในส่วนค่างานที่สูงขึ้นลงเป็นจ านวนพอสมควรตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 220 มาตรา 223

อนึ่ง ในการสืบพยานชั้นอนุญาโตตุลาการได้ปรากฏข้อเท็จจริงจากการสืบพยานว่า งานงวดที่ 1
ที่ผู้คัดค้านส่งมอบงานส่วนที่เป็นงานก่อสร้างท่อปริมาณงานที่ท าได้จริงมีจ านวน 9 เมตร แต่ผู้เรียกร้องจ่ายค่าจ้างให้
ผู้คัดค้านเพียง 7 เมตร งานดินคันทาง และงานป้ายจราจร ซึ่งผู้เรียกร้องยังไม่ได้จ่ายให้ผู้คัดค้านรวมเป็นเงิน
251,719.50 บาท และในค าแถลงการณ์ปิดคดีของผู้คัดค้านอ้างว่า ผลของการเลิกสัญญาผู้เรียกร้องจะต้องใช้เงิน
ค่าแห่งการนั้น ๆ แต่ในค าคัดค้านของผู้คัดค้านมิได้ยื่นข้อเรียกร้องแย้งขอให้ผู้เรียกร้องช าระค่างานก่อสร้างท่อที่ยังไม่ได้
จ่ายอีก 2 เมตร และค่างานที่ท าเสร็จอีก 2 งาน รวมเป็นเงิน 251,719.50 บาท หรือขอหักกลบลบหนี้แต่อย่างใด
คณะอนุญาโตตุลาการเห็นว่า ในการวินิจฉัยประเด็นข้อพิพาทจะต้องยึดตามข้อเท็จจริงในค าเสนอข้อพิพาทและค าคัดค้าน
ของคู่พิพาท ในการวินิจฉัยชี้ขาดประเด็นข้อพิพาทคณะอนุญาโตตุลาการจะชี้ขาดเกินค าขอของคู่พิพาทไม่ได้

ตามพระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พ.ศ. 2545 มาตรา 37 วรรคสอง และตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
ความแพ่งมาตรา 86 วรรคสอง ประกอบพระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พ.ศ. 2545 มาตรา 25 วรรคสาม ก็บัญญัติ
ห้ามมิให้รับฟังพยานหลักฐานที่ไม่เกี่ยวแก่ประเด็น คณะอนุญาโตตุลาการจึงไม่อาจวินิจฉัยตามค าแถลงการณ์ปิดคดี
ของผู้คัดค้านได้

แหล่งที่มำ
ข้อพิพำทหมำยเลขด ำที่ 14/2560
หลักกฎหมำยที่เกี่ยวข้อง : ประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ มำตรำ 220, 223

พระรำชบัญญัติอนุญำโตตุลำกำร มำตรำ 37 วรรคสอง
ประมวลกฎหมำยวิธีพิจำรณำควำมแพ่ง มำตรำ 86 วรรคสอง
ประกอบพระรำชบัญญัติอนุญำโตตุลำกำร มำตรำ 25 วรรคสำม
คณะอนุญำโตตุลำกำร : นำยทวีศักดิ์ วรพิวุฒิ
นำยโอภำษ วโรภำษ
รองศำสตรำจำรย์วินัย ล้ ำเลิศ
ผู้ย่อ : บันลือ สำยยศ