Page 153 - 2557 เล่ม 1

๑๕๓

รถจักรยานยนต์ของกลางเป็นทรัพย์ที่ใช้ในการกระท าความผิดหรือไม่
เป็นข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย แม้ไม่มีคู่ความฝ่ายใด

อุทธรณ์ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ ก็มีอ านาจย ก ขึ้นวินิจฉัยได้ตาม ป.วิ.อ.

๑๙๕ วรรคสอง

______________________

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจําเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓, ๘๐,

๙๑, ๓๓๙, ๓๔๐ ตรี, ๓๗๑ พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด

ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๗, ๘ ทวิ, ๗๒, ๗๒ ทวิ
ริบรถจักรยานยนต์และหมวกคลุมหัวสีดําของกลาง

จําเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จําเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา ๓๓๙ วรรคสอง ประกอบมาตรา ๓๔๐ ตรี, ๘๐, ๓๗๑ การกระทําของจําเลย

เป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดไป
ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ ฐานพยายามชิงทรัพย์ จําคุก ๑๐ ปี

ฐานพาอาวุธไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะโดยไม่มีเหตุสมควร

ปรับ ๑๐๐ บาท รวมจําคุก ๑๐ ปี และปรับ ๑๐๐ บาท จําเลยให้การรับสารภาพ
เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตาม

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ คงจําคุก ๕ ปี และปรับ ๕๐ บาท

(ที่ถูก ต้องระบุ หากไม่ชําระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา ๒๙) ริบรถจักรยานยนต์และหมวกคลุมหัวสีดําของกลาง ข้อหาอื่นให้ยก

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ พิพากษาแก้เป็นว่า ไม่ริบรถจักรยานยนต์ของกลาง
และให้คืนรถจักรยานยนต์ของกลางแก่เจ้าของ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตาม

คําพิพากษาศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกา