Page 165 - 2557 เล่ม 1

๑๖๕

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค ๔ พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาพร้อมกับยื่นคําร้องขอให้ผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาและลงชื่อ
ในคําพิพากษาศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกา และคําร้องนี้ เมื่อผู้พิพากษาดังกล่าว

พิจารณาแล้วไม่อนุญาตให้ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคําสั่งให้ส่งถ้อยคําสํานวนพร้อม

คําร้องนี้และฎีกาให้ศาลฎีกาพิจารณาสั่งต่อไป
ค าสั่ง พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ภาค ๔ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ จึงต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

มาตรา ๒๒๐ เว้นแต่ผู้พิพากษาคนใดซึ่งพิจารณาหรือลงชื่อในคําพิพากษา
หรือทําความเห็นแย้งในศาลชั้นต้นหรือศาลอุทธรณ์ภาค ๔ พิเคราะห์เห็นว่า

ข้อความที่ตัดสินนั้นเป็นปงญหาสําคัญอันควรสู่ศาลสูงสุดและอนุญาตให้ฎีกา

หรืออัยการสูงสุดลงลายมือชื่อรับรองในฎีกาว่ามีเหตุอันควรที่ศาลสูงสุดจะได้
วินิจฉัยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๒๑ การที่โจทก์

ยื่นคําร้องโดยตรงต่อศาลฎีกาเพื่อให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณานั้น แม้โจทก์

จะอ้างว่าฎีกาของโจทก์มีเหตุอันควรและเป็นปงญหาข้อกฎหมายและข้อเท็จจริง
ที่เป็นสาระอันควรแก่การพิจารณาก็ตาม ก็ไม่มีบทกฎหมายใดให้อํานาจแก่

ศาลฎีกาที่จะก้าวล่วงมีคําสั่งรับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาได้ ให้ยกคําร้อง

และให้ศาลชั้นต้นตรวจสั่งฎีกาของโจทก์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
ความอาญา มาตรา ๒๒๓ ต่อไป

(เกษม เกษมปัญญา – ไมตรี สุเทพากุล – กิจชัย จิตธารารักษ์)

ประเสริฐ เสียงสุทธิวงศ์ - ย่อ
อดุลย์ ขันทอง/วิรัช ชินวินิจกุล - ตรวจ