Page 166 - 2557 เล่ม 1

๑๖๖

ค าสั่งค าร้องที่ ท.๑๘๘/๒๕๕๗ นายประเสริฐ ธีรโอฬารชินโชติ

กับพวก โจทก์
กรมบังคับคดี กับพวก จ าเลย

ป.วิ.อ. นําบทบัญญัติ ป.วิ.พ. มาใช้, อนุญาตให้ฎีกาในปงญหาข้อเท็จจริง

มาตรา ๑๕, ๒๒๑
ป.วิ.พ. ห้ามฎีกาในปงญหาข้อเท็จจริง มาตรา ๒๔๘ วรรคสี่

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ภาค ๑ พิพากษายกฟ้องโจทก์ทั้งสอง
ต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๒๒๐ หากโจทก์ทั้งสองประสงค์

จะใช้สิทธิฎีกา โจทก์ทั้งสองต้องได้รับอนุญาตให้ฎีกาโดยผู้พิพากษาคนใด

ซึ่งพิจารณาหรือลงชื่อในค าพิพากษาในศาลชั้นต้นหรือศาลอุทธรณ์ภาค ๑

พิเคราะห์เห็นว่าข้อความที่ตัดสินนั้นเป็นปัญหาส าคัญอันควรสู่ศาลสูงสุด

และอนุญาตให้ฎีกาตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๒๒๑ แต่ขั้นตอนในการที่จะขอให้
ผู้พิพากษาอนุญาตให้ฎีกาดังกล่าว มิได้มีบัญญัติวางหลักเกณฑ์ไว้โดยเฉพาะ

ใน ป.วิ.อ. จึงต้องน าบทบัญญัติแห่ง ป.วิ.พ. มาตรา ๒๔๘ วรรคสี่ มาใช้บังคับ

โดยอนุโลมตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๑๕ กล่าวคือ โจทก์ทั้งสองต้องยื่นค าร้อง

พร้อมกับค าฟ้องฎีกาต่อศาลชั้นต้นขอให้ผู้พิพากษาคนใดซึ่งพิจารณาหรือ

ลงชื่อในค าพิพากษาในศาลชั้นต้นหรือศาลอุทธรณ์ภาค ๑ อนุญาตให้
โจทก์ทั้งสองฎีกาได้ เมื่อโจทก์ทั้งสองยื่นฎีกาโดยมิได้ยื่นค าร้องเช่นว่านี้

ศาลชั้นต้นจึงไม่มีหน้าที่จะต้องส่งฎีกาของโจทก์ทั้งสองไปให้ผู้พิพากษา

ดังกล่าวพิจารณาอนุญาตให้ฎีกา ที่ศาลชั้นต้นมีค าสั่งไม่รับฎีกาของ

โจทก์ทั้งสองนั้นชอบแล้ว
______________________

ความว่า โจทก์ทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคําสั่งว่า คดีนี้ศาลอุทธรณ์ภาค ๑

พิพากษายืนตามคําพิพากษาศาลชั้นต้นที่ยกฟ้อง คดีของโจทก์ทั้งสองต้องห้ามฎีกา