Page 43 - 2557 เล่ม 1

๔๓

คดีทั้งสองสํานวนนี้ศาลชั้นต้นพิจารณาและพิพากษารวมกัน โดยให้เรียก
โจทก์ทั้งสองสํานวนว่า โจทก์ เรียกจําเลยในสํานวนแรกว่า จําเลยที่ ๑ และเรียก

จําเลยในสํานวนหลังว่า จําเลยที่ ๒

โจทก์ฟ้องจําเลยทั้งสองสํานวนขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา ๘๐, ๘๓, ๙๑, ๒๘๘ พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด

ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.๒๔๙๐ มาตรา ๗, ๘ ทวิ, ๗๒, ๗๒ ทวิ

และนับโทษจําเลยที่ ๒ ต่อจากโทษในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๒๐๔๖/๒๕๕๐ ของ
ศาลจังหวัดชุมพร

จําเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ แต่จําเลยที่ ๒ รับว่าเป็นบุคคลคนเดียวกับ

จําเลยในคดีที่โจทก์ขอให้นับโทษต่อ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค ๘ พิพากษากลับว่า จําเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวล

กฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ ประกอบมาตรา ๘๐ พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่อง

กระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.๒๔๙๐ มาตรา ๗,
๘ ทวิ วรรคหนึ่ง, ๗๒ วรรคสาม, ๗๒ ทวิ วรรคสอง ประกอบประมวลกฎหมาย

อาญา มาตรา ๘๓ เป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทง

ความผิดไปตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ ฐานร่วมกันพยายามฆ่าผู้อื่น
จําคุก ๑๐ ปี ฐานร่วมกันมีอาวุธปืนที่เป็นของผู้อื่นซึ่งได้รับใบอนุญาตให้มีและใช้

ตามกฎหมายไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาต จําคุก ๖ เดือน ฐานร่วมกัน

พาอาวุธปืนติดตัวไปในเมืองหมู่บ้าน หรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาต
จําคุก ๖ เดือน รวมจําคุก ๑๐ ปี ๑๒ เดือน นับโทษจําเลยที่ ๒ ต่อจากโทษใน

คดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๒๐๔๖/๒๕๕๐ ของศาลจังหวัดชุมพร

จําเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าปงญหาที่จะต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจําเลยทั้งสองมีว่า

จําเลยทั้งสองร่วมกันกระทําความผิดตามคําพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค ๘ หรือไม่

เห็นว่า เมื่อพิเคราะห์พยานโจทก์ซึ่งมีเพียงร้อยตํารวจเอกอุดมชัยหรือวโรตนม์