Page 87 - 2557 เล่ม 1

๘๗

จําเลยทั้งสามให้การและแก้ไขคําให้การขอให้ยกฟ้อง
วันนัดสืบพยานโจทก์ จําเลยทั้งสามยื่นคําร้องขอให้ศาลวินิจฉัยชี้ขาด

เบื้องต้นในปงญหาข้อกฎหมายว่า คดีโจทก์ขาดอายุความ โจทก์ยื่นคําคัดค้าน

ศาลเห็นว่า เป็นข้อกฎหมายที่สมควรวินิจฉัยชี้ขาดเบื้องต้นตามประมวลกฎหมาย
วิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๔ เสียก่อนจึงให้วินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายดังกล่าว

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ให้โจทก์ใช้ค่าฤชาธรรมเนียมและค่าทนายความแทน

จําเลยทั้งสาม โดยกําหนดค่าทนายความ ๘,๐๐๐ บาท
โจทก์อุทธรณ์เฉพาะปงญหาข้อกฎหมายโดยตรงต่อศาลฎีกา โดยได้รับอนุญาต

จากศาลชั้นต้น ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๒๓ ทวิ

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าโจทก์บรรยายฟ้องอ้างว่าจําเลยที่ ๑ เป็นผู้รับเหมางาน
โครงสร้างถนนสายเลี่ยงเมืองนนทบุรี – สนามบินน้ํา จากกรมโยธาธิการ จําเลยที่ ๑

ทําสัญญาจ้างโจทก์ จัดหาอุปกรณ์เสาเข็มคอนกรีตอัดแรง และทํางานก่อสร้างใน
โครงการดังกล่าวบางส่วน เช่น งานเสาเข็มนําร่อง งานทดสอบการรับน้ําหนัก

บรรทุกของเสาเข็ม งานก่อสร้างสะพานข้ามคลอง รวมเสาเข็ม โครงสร้างส่วนล่าง

โครงสร้างส่วนบน โครงสร้างรับการทรุดตัวและอื่น ๆ เป็นเงินจํานวน ๓๘,๕๐๐,๐๐๐ บาท
เห็นได้ว่าเป็นเพียงส่วนประกอบสนับสนุนการทํางานก่อสร้างถนนในโครงการ

อันเป็นกิจการของจําเลยที่ ๑ จึงเป็นการจ้างโจทก์ให้ทํางานในกิจการของจําเลยที่ ๑

นั้นเอง ฟ้องโจทก์จึงเป็นการใช้สิทธิเรียกร้องเป็นการงานที่ได้ทําเพื่อกิจการของ
จําเลยที่ ๑ ฝ่ายลูกหนี้นั้นเอง ตามข้อยกเว้นของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

มาตรา ๑๙๓/๓๔ (๑) ตอนท้ายมีอายุความ ๕ ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

มาตรา ๑๙๓/๓๓ (๕) เมื่อนับแต่วันที่ ๒๕ มกราคม ๒๕๔๙ ที่โจทก์อ้างว่า
ได้รับชําระหนี้จากจําเลยครั้งสุดท้าย ๑๐๐,๐๐๐ บาท ถึงวันฟ้องยังไม่เกิน ๕ ปี

คดีโจทก์จึงไม่ขาดอายุความ ที่ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความนั้น

ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาโจทก์ฟงงขึ้น