Page 82 - 2557 เล่ม 1
P. 82

๘๒



               ค่าเสียหายให้จ าเลยรับผิดชดใช้แก่โจทก์เลยก็ได้ ดังนี้ ทุนทรัพย์ในชั้นอุทธรณ์
               ส าหรับฟ้องอุทธรณ์ของจ าเลยจึงมีจ านวน ๙๐,๐๐๐ บาท แต่จ าเลยเสียค่าขึ้นศาล

               ชั้นอุทธรณ์มาในทุนทรัพย์ที่โจทก์ฟ้องในศาลชั้นต้นจ านวน ๒๒๔,๘๖๕.๘๕ บาท

               จึงเป็นการเสียค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์เกินมา ชอบที่จะสั่งคืนให้แก่จ าเลย

               รวมทั้งเมื่อศาลอุทธรณ์ภาค ๕ พิพากษาให้จ าเลยช าระเงิน ๒๒๔,๘๖๕.๘๕ บาท
               แก่โจทก์ พร้อมดอกเบี้ยนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปตามฟ้องอุทธรณ์ของโจทก์

               จ าเลยคงฎีกาขอให้ลดค่าเสียหายลงมาเหลือเพียงไม่เกิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท ทุนทรัพย์

               ในชั้นฎีกาจึงมีจ านวนเพียง ๑๒๔,๘๖๕.๘๕ บาท แต่จ าเลยเสียค่าขึ้นศาลชั้นฎีกา

               มาในทุนทรัพย์ที่โจทก์ชนะคดีจ านวน ๒ ๒ ๔ ,๘๖๕.๘๕ บาท จึงเป็นการเสียค่าขึ้นศาล

               ชั้นฎีกาเกินมา ชอบที่จะสั่งคืนให้แก่จ าเลยด้วยเช่นกัน
                                        ______________________



                      โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจําเลยชําระเงิน ๒๒๔,๘๖๕.๘๕ บาท พร้อมดอกเบี้ย
               อัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชําระเสร็จแก่โจทก์

                      จําเลยให้การขอให้ยกฟ้อง

                      ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จําเลยชําระเงินจํานวน ๙๐,๐๐๐ บาท พร้อมดอกเบี้ย
               อัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี ของต้นเงินดังกล่าว นับแต่วันฟ้อง (วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๑)

               เป็นต้นไปจนกว่าจะชําระเสร็จแก่โจทก์ และให้ใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ โดย

               กําหนดค่าทนายความ ๓,๐๐๐ บาท
                      โจทก์และจําเลยอุทธรณ์

                      ศาลอุทธรณ์ภาค ๕ พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จําเลยชําระเงินจํานวน

               ๒๒๔,๘๖๕.๘๕ บาท แก่โจทก์ พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี ของต้นเงินดังกล่าว
               นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคําพิพากษาศาลชั้นต้น ให้คืนค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์ที่โจทก์

               เสียเกินมาจํานวน ๑,๘๐๐ บาท แก่โจทก์ และให้จําเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นอุทธรณ์

               แทนโจทก์ โดยกําหนดค่าทนายความ ๓,๐๐๐ บาท
                      จําเลยฎีกา โดยผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองว่า

               มีเหตุสมควรที่จะฎีกาในข้อเท็จจริงได้
   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87