Page 81 - 2557 เล่ม 1

๘๑

ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๘๙๐/๒๕๕๗ นางสาวปราณี นามวงค์ โจทก์

นางประยงค์ หมั่นไร่ จ าเลย
ป.พ.พ. ข้อสันนิษฐานว่าทุกคนกระทําการโดยสุจริต, ผลการประนีประนอมยอมความ

มาตรา ๖, ๘๕๒

ป.วิ.พ. ค่าขึ้นศาล, คืนค่าธรรมเนียมศาล มาตรา ๑๕๐, ๑๕๑

สาระส าคัญของข้อตกลงตามรายงานประจ าวันเกี่ยวกับคดี คือจ าเลย

ตกลงยินยอมน ารถยนต์ของโจทก์ไปซ่อมให้อยู่ในสภาพเดิมใช้การได้ดี
รับเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด อันเป็นการยอมรับผิดในละเมิดที่ตนได้ท าต่อ

โจทก์และยินยอมชดใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น แม้จะระบุให้น าไป

ซ่อมที่อู่ ศ. ดังที่ก าหนดไว้ แต่เมื่อจ านวนค่าเสียหายยังไม่อาจทราบได้อย่างชัดเจน

ในขณะนั้นว่ามีจ านวนเท่าใดที่พอจะอนุมานได้ว่าคู่กรณีทั้งสองฝ่ายประสงค์

ให้ระงับสิทธิและหน้าที่อันเกิดแต่มูลละเมิดให้เสร็จสิ้นไปโดยการบังคับให้
เป็นไปตามข้อตกลงตามรายงานประจ าวันเกี่ยวกับคดี ในอันที่จะถือว่า

ข้อตกลงตามรายงานประจ าวันเกี่ยวกับคดีเป็นสัญญาประนีประนอมยอมความ

ซึ่งผูกพันให้คู่กรณีจักต้องปฏิบัติไปตามนั้นตาม ป.พ.พ. มาตรา ๘๕๒ โจทก์

ย่อมมีสิทธิได้รับการชดใช้ค่าสินไหมทดแทนจากจ าเลยในมูลหนี้ละเมิด

โดยน ารถยนต์ไปซ่อมที่อู่อื่นนอกเหนือไปจากอู่ที่ก าหนดไว้ได้ เป็นแต่จ าเลย
อาจโต้แย้งได้ว่าจ านวนค่าสินไหมทดแทนนั้นสูงเกินส่วนหากน าเข้าซ่อมที่อู่

ดังที่ก าหนดไว้ในช่วงเวลาเดียวกัน ใช้อุปกรณ์อย่างเดียวกัน และมีฝีมือ

ระดับเดียวกัน กรณีเช่นนี้ไม่อาจถือว่าโจทก์ใช้สิทธิโดยไม่สุจริต จ าเลยยัง

ต้องรับผิดช าระค่าซ่อมรถยนต์ให้แก่โจทก์
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จ าเลยช าระเงิน ๙๐,๐๐๐ บาท แก่โจทก์พร้อม

ดอกเบี้ยนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไป จ าเลยอุทธรณ์ขอให้จ าเลยช าระเงิน

ค่าเสียหายให้แก่โจทก์ลดลงจากที่ศาลชั้นต้นก าหนดตามที่เห็นสมควร ซึ่ง

ย่อมมีความหมายรวมถึงว่าศาลอุทธรณ์ภาค ๕ อาจไม่ก าหนดจ านวน