Page 95 - 2557 เล่ม 1

๙๕

ร้อยตํารวจเอกปงญญา มีความเห็นสั่งฟ้องนายนพดลและจําเลยในความผิดฐานร่วมกันยักยอก
แต่พนักงานอัยการมีความเห็นให้แยกสํานวน โดยสั่งฟ้องนายนพดลในความผิด

ฐานยักยอก และฟ้องจําเลยในความผิดฐานรับของโจร ดังนี้ การกระทําความผิดของ

จําเลยในความผิดฐานรับของโจรคดีนี้จึงเกิดจากการกระทําความผิดฐานยักยอก
ของนายนพดล เมื่อพนักงานอัยการฟ้องนายนภดลในความผิดฐานยักยอกต่อ

ศาลแขวงพระนครเหนือเป็นคดีอาญาหมายเลขแดงที่ อ. ๑๑๑๓/๒๕๕๑ โดย

บรรยายฟ้องว่า เมื่อระหว่างวันที่ ๙ มกราคม ๒๕๔๗ ถึงวันที่ ๗ มีนาคม ๒๕๔๙
เวลากลางวันและกลางคืนต่อเนื่องกัน วันเวลาใดไม่ปรากฏชัด นายนพดลเบียดบัง

ยักยอกเอารถยนต์ของโจทก์ร่วมไป ดังนี้ ฟ้องโจทก์ในคดีดังกล่าวได้บรรยายถึง

จุดเริ่มต้นแห่งการกระทําความผิดของนายนพดล กล่าวคือ วันที่นายนพดลรับรถยนต์
ของโจทก์ร่วมไว้ซึ่งเป็นวันที่นายนพดลเช่าซื้อรถยนต์จากโจทก์ร่วม และวันที่โจทก์ร่วม

ทราบถึงการกระทําความผิดของนายนพดลก่อนที่โจทก์ร่วมจะไปแจ้งความ
ในวันที่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๔๙ การที่นายนพดลจะมีเจตนาทุจริตยักยอกรถยนต์ของ

โจทก์ร่วมไปเมื่อใด เป็นเรื่องเจตนาภายในของนายนพดลเอง ซึ่งอาจเกิดขึ้นตั้งแต่

เริ่มรับรถยนต์ของโจทก์ร่วม จนถึงวันที่นายนพดลปฏิเสธคืนรถยนต์วันใดวันหนึ่ง
ก็ได้ เมื่อนายนพดลให้การรับสารภาพในคดีดังกล่าวจึงฟงงได้ว่าระหว่างวันที่

๙ มกราคม ๒๕๔๗ ที่นายนพดลรับรถยนต์ของโจทก์ร่วมไปแล้ว จนถึงวันที่

๗ มีนาคม ๒๕๔๙ ที่นายนพดลปฏิเสธไม่ยอมคืนรถยนต์ให้โจทก์ร่วมนายนพดลได้
ยักยอกรถยนต์ของโจทก์ร่วมไป ที่โจทก์ฎีกาว่าการยักยอกของนายนพดลเกิดขึ้น

อย่างช้าในเดือนมิถุนายน ๒๕๔๗ อันเป็นวันที่มีการชําระค่าเช่าซื้อในครั้งที่ ๓ เป็น

เพียงการคาดคะเนของโจทก์เท่านั้น จึงรับฟงงไม่ได้ เมื่อการกระทําความผิดฐานรับของโจร
ของจําเลยคดีนี้เกิดจากการกระทําความผิดฐานยักยอกของนายนพดล

ดังวินิจฉัยข้างต้น การที่โจทก์ฟ้องว่าจําเลยกระทําความผิดฐานรับของโจรเมื่อ

ระหว่างวันที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๔๗ เวลากลางวันติดต่อถึงต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๔๘
เวลากลางวันต่อเนื่องกัน ซึ่งเป็นเวลาก่อนวันที่ ๗ มีนาคม ๒๕๔๙ อันเป็นวันสิ้นสุด

ของเวลาที่นายนพดลกระทําความผิดฐานยักยอก ฟ้องของโจทก์ดังกล่าวจึง

กล่าวหาว่าจําเลยกระทําผิดฐานรับของโจร ในขณะที่การกระทําผิดฐานยักยอก