Page 93 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 93

๘๐




                      ประเทศ                          ข้อสันนิษฐานตามกฎหมายในคดียาเสพติด

                                       (g) โคเคน ๓ กรัม
                                                                      ๑๕
                                       (h) เมทแอมเฟตามีน ๒๕ กรัม ฯลฯ”
                                       ี
                 ฝรั่งเศส           ไม่มการน าปริมาณยาเสพติดมาเป็นเงื่อนไขของข้อสันนิษฐานว่ามีปริมาณยาเสพติด
                                    เท่าใดให้สันนิษฐานว่าเป็นการครอบครองยาเสพติดโดยมีเจตนาเพื่อการใด
                 เยอรมนี            ไม่มการน าปริมาณยาเสพติดมาเป็นเงื่อนไขของข้อสันนิษฐานว่ามีปริมาณยาเสพติด
                                       ี
                                    เท่าใดให้สันนิษฐานว่าเป็นการครอบครองยาเสพติดโดยมีเจตนาเพื่อการใด
                 โปรตุเกส           ใช้ปริมาณที่ต้องการโดยเฉลี่ยส าหรับการเสพของแต่ละคนส าหรับระยะเวลา ๑๐ วัน ซึ่ง


                                    ปริมาณการครอบครองที่กาหนดตามกฎหมายจะแตกต่างกันตามชนิดของยาเสพติด
                                    หากครอบครองในปริมาณที่สูงกว่าที่ก าหนดแต่ไม่มีหลักฐานว่ามีเจตนาขาย ก็ยังถือว่ามี
                                                     ่
                                                                                           ื่
                                    ไว้เพื่อเสพเอง โดยไมมีการน าบทสันนิษฐานมาใช้ในการพิจารณาเพอแบ่งแยกผู้เสพและ
                                    ผู้จ าหน่ายออกจากกัน


                           กฎหมายของประเทศองกฤษซึ่งใช้ระบบกฎหมายแบบคอมมอนลอว์ (Common Law) มีความ
                                               ั
               น่าสนใจในเรื่องการก าหนดบทลงโทษความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ที่มีการก าหนดแนวทางปรับบทลงโทษ
               (Sentencing guideline) ไว้อย่างชัดเจนใน Coroners and Justice Act ๒๐๐๙ โดยการจัดหมวดความผิด

                                                                                                        ิ่
               ซึ่งศาลจะตรวจสอบการกระท าของผู้กระท าความผิด (บทบาท) ผลร้ายที่เกิดขึ้น (ปริมาณ) และข้อเท็จจริงเพมเติม
               ซึ่งแสดงบริบทของการกระท าผิดกฎหมายและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้กระท าความผิด มีการก าหนดแนวทางในการ

               ก าหนดระวางโทษของความผิดและระวางโทษที่เหมาะสมส าหรับความผิดแต่ละประเภท โดยก าหนดเป็นความผิด

                                                      ๑๖
               ๓ หมวด ซึ่งสะท้อนระดับความรุนแรงของคดี  ตัวอย่างเช่น ในความผิดฐานครอบครองยาควบคุมโดยมีเจตนา
               จ าหน่ายให้บุคคลอน (Misuse of Drugs Act ๑๙๗๑ Section ๕(๓)) ในการจัดหมวดความผิด ศาลจะตรวจสอบ
                               ื่
               ถึงบทบาทของผู้กระท าความผิดโดยแบ่งบทบาทดังนี้

                           - บทบาทน า เช่น สั่ง หรือจัดให้มีการซื้อหรือขายในเชิงพาณิชย์ มีการเชื่อมโยงส าคัญถึงและ
               มีอิทธิพลต่อบุคคลอื่นในเครือข่าย ใกล้ชิดกับแหล่งผลิตต้นทาง ความคาดหวังในการได้รับผลประโยชน์ทางการเงิน

               จ านวนมาก การใช้ธุรกิจบังหน้า การใช้ความไว้วางใจหรือความรับผิดชอบไปในทางที่ผิด เช่น เจ้าหน้าที่เรือนจ า
               หรือเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ เป็นต้น



                       ๑๕  เพิ่งอ้าง, หน้า ๕๙.
                       ๑๖  ดูเพิ่มเติมได้จาก ส านักกิจการในพระด าริพระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา กระทรวงยุติธรรม. (๒๕๕๗).
               ความผิดคดียาเสพติดและแนวทางในการปรับบทลงโทษ (Drug Offences: Definitive Guideline). (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก

               http://kamlangjai.or.th/th/ebook-popuppreview_script.php?ebookID=212&FolderMenu=ebook.
   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98