Page 102 - รายงานประจำปี 2564 คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 102
ในที่ดิน ข้อพิพาทในคดีนี้จึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับ
การที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ
กระทำการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ตามมาตรา ๙
วรรคหนึ่ง (๑) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง
และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ อยู่ในอำนาจ
พิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง (คำวินิจฉัยที่
๑๓๓/๒๕๖๓)
เมื่อพิจารณาคำร้อง คำขอของโจทก์ตลอดจน
คำให้การของผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสี่แล้ว เห็นได้ว่า คดีนี้
ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่ฟ้องขอให้เพิกถอนประกาศแจก
หนังสือสำคัญสำหรับที่หลวงของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
โดยผู้ฟ้องคดีทั้งสี่อ้างว่า ที่ดินพิพาทเดิมอยู่ในเขต
ป่าสงวนแห่งชาติ และได้มีการออกพระราชกฤษฎีกา
กำหนดให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรมแล้ว
จึงมีผลเป็นการเพิกถอนสภาพความเป็นป่าสงวน
แห่งชาติ ไม่มีสภาพเป็นที่ดินสาธารณประโยชน์ทำเล ที่ดินและอธิบดีกรมที่ดิน ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ
เลี้ยงสัตว์ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินประเภท ตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง
พลเมืองใช้ร่วมกัน ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่เป็นผู้ครอบครอง และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ และเมื่อการ
ทำประโยชน์ในที่ดินพิพาท ซึ่งหากสำนักงานการปฏิรูป ออกหนังสือสำคัญสำหรับที่หลวงของผู้ถูกฟ้องคดี
ที่ดินเพื่อเกษตรกรรมดำเนินการปฏิรูปที่ดิน ผู้ฟ้องคดี เป็นการใช้อำนาจตามประมวลกฎหมายที่ดินที่มี
ทั้งสี่ก็จะเป็นผู้มีสิทธิได้เข้าทำประโยชน์ก่อนบุคคลอื่น ผลกระทบต่อสถานภาพสิทธิและหน้าที่ของบุคคล
ดังนั้น ประเด็นที่จะต้องวินิจฉัยในคดีนี้ คือ ที่ดิน จึงเป็นคำสั่งทางปกครองตามมาตรา ๕ แห่ง
ที่ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่อ้างว่าตนได้ครอบครองทำประโยชน์ พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง
อยู่นั้น ตั้งอยู่ในเขตดำเนินการของสำนักงานการปฏิรูป พ.ศ. ๒๕๓๙ ข้อพิพาทในคดีนี้กรณีจึงเป็นคดีพิพาท
ที่ดินเพื่อเกษตรกรรม (ส.ป.ก.) หรือเป็นที่ดินที่เป็น เกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่
สาธารณสมบัติของแผ่นดินประเภทพลเมืองใช้ร่วมกัน ของรัฐกระทำการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายตาม
ดังนั้น ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่จึงเป็นเพียงผู้ได้รับความเดือดร้อน มาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๑) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง
เสียหายจากการที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ และที่ ๓ ออกหนังสือ ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
สำคัญสำหรับที่หลวงทับที่ดินที่ผู้ฟ้องคดีครอบครอง การฟ้องขอให้เพิกถอนหนังสือสำคัญสำหรับที่หลวง
ทำประโยชน์ เมื่อผู้ฟ้องคดีทั้งสี่ฟ้องโต้แย้งว่าการ โดยอ้างว่าเป็นที่ดินในเขตปฏิรูปที่ดินเพื่อการ
ออกหนังสือสำคัญสำหรับที่หลวงดังกล่าวไม่ชอบด้วย เกษตรกรรม จึงอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษา
กฎหมาย จึงเป็นกรณีที่ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่ฟ้องเจ้าพนักงาน ของศาลปกครอง
100 ร า ย ง า น ป ร ะ จ ำ ปี ๒ ๕ ๖ ๔
คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
