Page 43 - บทคัดย่อเล่ม 3
P. 43
39
ก็ไม่แสดงหรือบอกให้ทราบว่าลูกสาวของตนชื่ออะไร ทั้งยังไม่น าลูกสาวมาสืบหรือเบิกความสนับสนุนว่าเป็นความจริงตามที่
นาย ว. กล่าวอ้าง ฉะนั้นข้ออ้างต่าง ๆ ของนาย ว. ในส่วนที่ปฏิเสธเกี่ยวกับการแจ้งเตือนของผู้คัดค้านทางจดหมาย
อิเล็กทรอนิกส์จึงเป็นการกล่าวอ้างปฏิเสธลอย ๆ อย่างไร้เหตุผล รับฟังไม่ได้แต่เชื่อว่านาย ว. ต้องได้ทราบตามที่ผู้คัดค้าน
แจ้งไปจริง
ส่วนที่ผู้เรียกร้องน าสืบและอ้างว่าหลังจากท าสัญญากับผู้คัดค้านแล้วได้ท าและส่งมอบงานให้แก่
ผู้คัดค้านไว้ทั้งหมดรวม 95 อันดับ ผู้คัดค้านก็ได้รับมอบงานและจ่ายเงินค่าจ้างให้ผู้เรียกร้องเรียบร้อย แต่เงินที่หักไว้เป็น
ค่าค้ าประกันผลงานกับเงินค่าจ้างงาน 11 รายการ ที่ขอเบิกเงินจากผู้คัดค้านนั้น ก็ได้ผ่านการตรวจสอบจากบริษัท อ.
ผู้ควบคุมการท างานของผู้เรียกร้องเรียบร้อยแล้ว แต่ผู้คัดค้านก็ยังไม่ยอมจ่ายเงินให้
ตามรายการทั้ง 4 ประเภท ดังกล่าวมาข้างต้นนั้น ผู้คัดค้านได้น าบุคคลส าคัญมาเป็นพยานยืนยันรวม 7 คน
ตามที่กล่าวนามมาข้างต้นเบิกความได้สอดคล้องต้องกันตามที่ได้ยื่นค าให้การไว้เป็นลายลักษณ์อักษรและตามที่ได้เบิก
ความต่อหน้าอนุญาโตตุลาการว่าผู้คัดค้านมิใช่เป็นฝ่ายผิดสัญญาโดยมีเอกสารพร้อมรูปภาพถ่ายทั้งขาวด าและภาพสีมา
ประกอบ กับเอกสารที่เป็นหลักฐานเกี่ยวกับจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ที่อ้างว่าได้แจ้งส่งไปให้ผู้เรียกร้องทราบถึงก าหนดเวลาให้
ผู้เรียกร้องปฏิบัติตามสัญญา พยานของผู้คัดค้านยืนยันว่าตั้งแต่ผู้เรียกร้องท าสัญญากับผู้คัดค้านแล้ว บริษัท อ. ซึ่งมีนาย อ.
หัวหน้าวิศวกรของบริษัทกับนาย ซ. ได้ตรวจสอบผลงานของผู้เรียกร้องก็ปรากฏว่า ผู้เรียกร้องไม่ปฏิบัติให้เป็นไปตามแบบ
ในสัญญาจ้าง ท างานผิดพลาดและบกพร่องล่าช้างานที่ท าก็ไม่ได้คุณภาพ ผู้ควบคุมงานได้สั่งให้ท าการแก้ไขผู้เรียกร้องก็ไม่
แก้ไขตามที่ผู้ควบคุมสั่งทั้งไม่แจ้งเหตุขัดข้องท างานล่าช้ากว่าแผนงานการก่อสร้าง ไม่ท างานให้เสร็จภายในก าหนดเวลา
จนไม่สามารถท างานขั้นอื่นต่อไปได้และมูลค่างานสะสมต่ ากว่าเงื่อนไขในสัญญาสนับสนุนทางการเงินของธนาคารมาก
ในที่สุดก็ละทิ้งงานไปผู้ควบคุมงานจึงต้องแก้ไขโดยให้ช่างอื่นเข้ามาท าการแก้ไขงานทั้ง 11 รายการที่ผู้เรียกร้องอ้างว่าได้ส่ง
มอบให้ผู้คัดค้านซึ่งบริษัท อ. ก็ได้ท าการตรวจสอบงานผ่านไปแล้วทั้ง 11 รายการ แต่ผู้คัดค้านก็ไม่ยอมจ่ายเงินให้แก่
ผู้เรียกร้อง ผู้คัดค้านจึงได้น านาย ซ. กับนาย อ. มายืนยันให้เห็นว่า นาย ซ. เป็นผู้รับเอกสารของผู้เรียกร้องไว้จริง แต่เป็น
เพียงรับเอกสารไว้เรียบร้อยแล้วลงชื่อกับวันที่ เดือน ปี ก ากับไว้เท่านั้น ส่วนที่มีข้อความเป็นหนังสือว่า “ตรวจงานผ่าน
แล้ว” นาย ซ. ก็ยืนยันว่าไม่ใช่ลายมือของตน โดยไม่มีผู้ใดทราบว่าใครเป็นผู้เขียนข้อความนั้นไว้ แม้แต่ผู้เรียกร้องเองก็ไม่ได้
พิสูจน์ให้เห็นชัดว่าผู้ใดเป็นผู้เขียนข้อความดังกล่าวไว้ คงอ้างแต่เพียงว่าบริษัท อ. เป็นผู้รับเอกสารทั้ง 11 ฉบับไว้เท่านั้น
จึงเป็นการกล่าวอ้างลอย ๆ เพื่อที่จะให้ผู้คัดค้านจ่ายเงินให้ตามรายการงวดงานที่ปรากฏในเอกสารทั้ง 11 รายการ ข้ออ้าง
ของผู้เรียกร้องดังกล่าวจึงรับฟังไม่ได้เพราะนาย ซ. ยังเบิกความยืนยันอีกว่า หลังจากได้รับเอกสารหมาย ร.3 แล้ว ได้ไป
ตรวจดูผลงานตามรายการในเอกสารก็ปรากฏว่าผู้เรียกร้องท างานไม่เรียบร้อยจึงไม่ให้เบิกเงินได้และได้มีจดหมาย
อิเล็กทรอนิกส์ส่งเตือนไปให้ผู้เรียกร้องท าการแก้ไขตามที่อยู่อีเมล์ที่ผู้เรียกร้องมอบให้ไว้ เพราะเคยส่งจดหมายทาง
อิเล็กทรอนิกส์ติดต่อกับผู้เรียกร้องมาตลอดและอีเมล์ที่ส่งไปก็ผ่านเข้าไปในระบบคอมพิวเตอร์ของผู้เรียกร้องตั้งไว้ ถ้าหาก
จดหมายอิเล็กทรอนิกส์ส่งไปไม่ถูกต้องแล้วมันจะเด้งกลับมาบอกว่าอีเมล์ไม่ถูกต้อง
เมื่อนาย ซ. ได้รับเอกสารดังกล่าวและไปตรวจสอบผลงานแล้ว ก็ได้แจ้งให้นาย อ. ซึ่งเป็นหัวหน้าทราบอีก
ด้วย ซึ่งผู้คัดค้านก็ได้น านาย อ. มาเบิกความยืนยันว่าเมื่อได้รับแจ้งจากนาย ซ. แล้ว ก็ไปตรวจดูงานทั้ง 11 รายการ
ที่ผู้เรียกร้องขอเบิกเงิน ก็พบว่างานทั้ง 11 รายการผู้เรียกร้องท าไว้ไม่เรียบร้อยจริงและแจ้งให้ผู้เรียกร้องท าการแก้ไขทั้ง
11 รายการ ผู้เรียกร้องก็ไม่ได้มาแก้ไขจึงไม่ให้ผู้เรียกร้องเบิกเงินตามรายการที่ขอมา
นอกจากนาย ซ. กับนาย อ. แล้วผู้คัดค้านยังได้น านาย ศ. ซึ่งเป็นวิศวกรของบริษัท อ. ผู้ควบคุมการ
ท างานของผู้เรียกร้องมาเบิกความยืนยันสอดคล้องต้องกันกับนาย ซ. และนาย อ. ว่าได้ตรวจดูผลงานของผู้เรียกร้องตาม