Page 156 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 156
หลักเกณฑ์การย่นคาร้อง
ื
�
ี
การเสนอเร่องต่อคณะกรรมการขอให้วินิจฉัยช้ขาดกรณ ี
ื
ี
�
คาพิพากษาอันถึงท่สุดขัดแย้งกันตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัย
ช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542 มาตรา 14 จะต้องเป็นกรณ ี
�
ี
ี
ี
ี
�
�
ท่คาพิพากษาหรือคาส่งอันถึงท่สุดระหว่างศาล แต่ละประเภทขัดแย้งกัน
ั
เช่น ระหว่างศาลยุติธรรมกับศาลปกครองหรือระหว่างศาลปกครอง
กับศาลทหาร เป็นต้น โดยอาศัยข้อเท็จจริงท่เป็นเร่องเดียวกันหรือมีมูล
ื
ี
ความแห่งคดีเดียวกัน แต่ได้ย่นฟ้องต่อศาลสองศาลต่างระบบกัน และ
ื
ุ
ี
ั
ั
้
ี
ี
่
ุ
ึ
่
�
ิ
ั
ศาลทงสองศาลนนมคาพพากษาทถงทสดแตกต่างกนจนเป็นเหตให้
้
คู่ความไม่ได้รับการเยียวยาความเสียหายหรือไม่ได้รับความเป็นธรรม หรือ
ิ
�
ู
�
ั
ทาให้ค่ความไม่อาจปฏิบัตตามคาพพากษาหรือคาส่งของศาลใดศาลหนง ่ ึ
�
ิ
ได้ และคู่ความน้นจะต้องเป็นคู่ความเดียวกัน หรือคู่กรณีเดียวกัน หรือ
ั
�
ึ
บุคคลซ่งได้รับผลกระทบโดยตรงจากคาพิพากษาหรือคาส่งดังกล่าว หาก
�
ั
ไม่ครบองค์ประกอบแล้ว คาร้องดังกล่าวย่อมไม่ชอบด้วยพระราชบัญญัต ิ
�
ี
ว่าด้วยการวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542 มาตรา
�
ี
�
14 อาศัยอานาจตามข้อบังคับคณะกรรมการวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท ่ ี
ี
�
ระหว่างศาล ว่าด้วยวิธีการเสนอเร่อง การพิจารณาและวินิจฉัย พ.ศ.
ื
7
�
�
ั
ี
2544 ข้อ 28 คณะกรรมการชอบท่จะมีคาส่งให้ยกคาร้องเสีย เช่น
7 ข้อ 28 หากคาร้องท่ย่นไว้ไม่ชอบด้วยพระราชบัญญัติหรือเป็นการร้องขอให้
ี
�
ื
ี
วินิจฉัยซาในเร่องท่คณะกรรมการได้วินิจฉัยไว้แล้วหรือกระทาไปโดยมีเจตนาท่จะประวิง
ื
�
�
ี
้
ั
�
�
คดีให้ล่าช้า คณะกรรมการจะมีคาส่งให้ยกคาร้องเสียก็ได้
145