Page 161 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 161
ี
ั
ี
วินิจฉัยช้ขาดตามมาตรา 14 น้น จะต้องเป็นกรณีท่มีการฟ้องคดีโดย
ื
อาศัยมูลความแห่งคดีเดียวกันแต่ได้ย่นฟ้องต่อศาลสองศาลต่างกัน
ี
ั
ั
และศาลท้งสองศาลน้นมีคาพิพากษาถงท่สุดแตกต่างกันจนเป็นเหตุให้
�
ึ
คู่ความไม่ได้รับการเยียวยาความเสียหายหรือไม่ได้รับความเป็นธรรม
�
ี
ื
แต่เม่อข้อเท็จจริงในเร่องน้ปรากฏว่า คาพิพากษาศาลฎีกาท้งสองฉบับ
ั
ื
ั
ี
ท่ผู้ร้องท้งสองอ้างว่าขัดแย้งกัน เป็นคาพิพากษาของศาลยุติธรรมด้วยกัน
�
�
และคาส่งในคดีของศาลปกครองระยอง เป็นเพียงคาส่งทุเลาการบังคับ
ั
ั
�
�
ึ
ั
ตามคาส่งทางปกครอง ซ่งศาลปกครองระยองยังไม่ได้มีคาพิพากษา
�
ั
หรือคาส่งท่ถึง ท่สุดแต่อย่างใด ทั้งไม่ใช่คู่ความเดียวกัน จึงมิใช่กรณ ี
ี
ี
�
�
ี
ี
ั
คาพิพากษาหรือคาส่งท่ถึงท่สุดระหว่างศาลขัดแย้งกันตามความหมายของ
�
�
มาตรา 14 ดังน้น คาร้องของผู้ร้องท้งสอง จึงไม่ชอบด้วยมาตรา 14
ั
ั
�
ี
แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล
ี
พ.ศ. 2542 ท่คณะกรรมการวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล
�
ี
ี
ี
จะรับเร่องไว้พิจารณาวินิจฉัยได้
ื
ี
�
�
คาพิพากษาหรือคาส่งท่ถึงท่สุดระหว่างศาลท่ขัดแย้งกันน้น
ี
ี
ั
ั
ี
ี
�
�
จะต้องเป็นคาพิพากษาหรือคาสั่งท่ถึงท่สุดท่ศาลต่างระบบกันได้วินิจฉัย
ี
�
ี
�
ั
ื
ี
ในประเด็นเน้อหาของคดีด้วย ถ้าคาพิพากษาหรือคาส่งท่ถึงท่สุดระหว่าง
ั
ศาลฎีกาและคาพิพากษาหรือคาส่งท่ถึงท่สุดของศาลปกครองสูงสุดเป็น
ี
ี
�
�
ั
่
ื
ิ
ิ
�
ี
่
�
คาพพากษาหรอคาสงทถึงท่สดท่ศาลมิได้วนิจฉัยในประเดนเน้อหาของ
ี
็
ี
ุ
ื
ื
�
ื
ื
ี
คดี การย่นคาร้องของผู้ร้องในเร่องน้ จึงหาใช่การย่นคาร้องในความหมาย
�
ึ
ของมาตรา 14 วรรคหน่ง เช่น
�
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล (คาส่ง) ท ี ่
ี
�
�
ั
ี
�
ู
๑๗/๒๕๕๑ สืบเน่องจากผ้ร้องกบพวกรวม 8 คน ยนคาร้องต่อศาล
ื
ั
ื
่
150 สรุปแนว ค�ำวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำลในคดีพิพำทเกี่ยวกับสัญญำ
ี
ั
และค�ำวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล กรณีค�ำพิพำกษำหรือค�ำส่งที่ถึงที่สุดระหว่ำงศำลขัดแย้งกัน
ตำมพระรำชบัญญัติว่ำด้วยกำรวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ 1๔
(พ.ศ. ๒๕๔๔ - ๒๕6๒)
