Page 164 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 164
�
ี
ี
ช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542 อาศัยอานาจตามพระราช
�
ี
�
ี
บัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542
ี
มาตรา 17 วรรคสอง ประกอบข้อบังคับคณะกรรมการวินิจฉัยช้ขาด
อานาจหน้าท่ระหว่างศาล ว่าด้วยวิธีการเสนอเร่อง การพิจารณาและ
�
ี
ื
ั
วินิจฉัย พ.ศ. 2544 ข้อ 28 จึงมีคาส่งให้ยกคาร้อง
�
�
กรณีท่ศาลต่างระบบกันได้วินิจฉัยในประเด็นเน้อหาของคด ี
ี
ื
ั
่
้
ึ
ี
ั
ิ
ตรงกนหรอสอดคล้องกน ดงน คาพพากษาทถงทสดระหว่างศาลต่าง
ี
�
ื
ั
่
ี
ุ
�
�
ระบบกันตามคาร้องของผู้ร้องจึงมิได้ขัดแย้งกัน คาร้องของผู้ร้องจึง
ไม่ชอบด้วยมาตรา 14 วรรคหน่ง แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัย
ึ
ี
�
ี
ช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542 อาศัยอานาจตามข้อ 28
�
แห่งข้อบังคับคณะกรรมการวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล
ี
�
ี
ว่าด้วยวิธีการเสนอเร่อง การพิจารณาและวินิจฉัย พ.ศ. 2544 ให้ยก
ื
�
คาร้อง เช่น
�
ั
�
ี
ี
ี
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล (คาส่ง) ท่ ๗๘ -
�
�
ี
ี
ี
๗๙/๒๕๕๙ การท่คณะกรรมการวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่าง
ั
�
ื
ิ
ิ
่
ศาลจะวนจฉยเกยวกบการปฏบตตามคาพพากษาหรอคาสงทถงทสด
ุ
ี
ึ
่
ั
ี
่
ั
ิ
�
ั
ี
่
ิ
ิ
ระหว่างศาลขัดแย้งกันตามมาตรา 14 แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการ
ั
วินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542 ได้น้นจะต้อง
ี
�
ี
ี
ปรากฏว่าคาพิพากษาท่ถึงท่สุดระหว่างศาลน้นได้วินิจฉัยข้อเท็จจริงใน
ั
�
ี
ี
ื
ื
�
เร่องเดียวกันน้นขัดแย้งกัน การท่ผู้ร้องย่นคาร้องว่าค�าพิพากษาศาลฎีกา
ั
�
ื
และคาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดขัดแย้งกัน แต่เม่อพิจารณาประเด็น
ข้อพิพาทในคดีท่ผู้ร้องท้งสองกล่าวอ้างว่าขัดแย้งกันแล้วเห็นว่า ประเด็น
ั
ี
ข้อพิพาทในคดีแพ่งตามคาพิพากษาศาลฎีกา ได้แก่ โจทก์หรือผู้ร้อง
�
153
