Page 108 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย

ดุลพาห

“ความสงบเรียบร้อย” :

ถึงเวลาหรือยังที่จะปราบม้าพยศ?

วิภานันท์ ประสมปลื้ม*

๑. บทนำ�

ความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนเป็นปัจจัยหนึ่งในการพิจารณาว่า
คำาชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการมีความสมบูรณ์หรือไม่ หากปรากฏต่อศาลว่า “การยอมรับ

หรือการบังคับตามคำาชี้ขาดนั้นจะเป็นการขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดี

ของประชาชน” ตามมาตรา ๔๐ วรรคสาม (๒) (ข) แห่งพระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ
พ.ศ. ๒๕๔๕ ศาลที่มีเขตอำานาจก็จะต้องเพิกถอนคำาชี้ขาดในกรณีดังกล่าว หรือ “ถ้าการบังคับ

ตามคำาชี้ขาดนั้นจะเป็นการขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน” ตาม
มาตรา ๔๔ ในกรณีดังกล่าว “ศาลมีอำานาจทำาคำาสั่งปฏิเสธการขอบังคับตามคำาชี้ขาด” ตาม

มาตรา ๔๓ ได้

เกณฑ์ในการเพิกถอนคำาชี้ขาดหรือปฏิเสธคำาขอบังคับตามคำาชี้ขาดดังกล่าว มีที่มา

จากข้อ V (2) (b) ของอนุสัญญาว่าด้วยการยอมรับและบังคับตามคำาชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ
ต่างประเทศ หรืออนุสัญญานิวยอร์ก ค.ศ. 1958 ที่ประเทศไทยเป็นภาคีมาตั้งแต่เริ่มแรก

ซึ่งตลอดระยะเวลาเกือบหกสิบปีที่ผ่านมาที่อนุสัญญาฉบับนี้มีผลใช้บังคับ บทบัญญัติในข้อ

ดังกล่าวถูกลูกหนี้ตามคำาชี้ขาดในประเทศต่างๆ ทั่วโลกหยิบยกขึ้นมาใช้บ่อยครั้งที่สุด
เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้มีการยอมรับหรือบังคับตามคำาชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการต่างประเทศ

จนมีการเปรียบเทียบว่า เกณฑ์เรื่องความสงบเรียบร้อยนี้เหมือนกับ “ม้าพยศ” ที่สร้างความ

* น.บ. (มหาวิทยาลัยรามคำาแหง), LL.B. with French Law, LL.M. (University of London), ที่ปรึกษา

กฎหมาย บริษัท Hunton Andrews Kurth (Thailand) จำากัด และอาจารย์พิเศษคณะนิติศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พฤษภาคม - สิงหาคม ๒๕๖๑ 97