Page 70 - รายงานประจำปี 2563
P. 70
ั
ั
ุ
ิ
่
ึ
้
ศาลยตธรรมกบศาลปกครองเกดขนมากกวาปญหา ตุรกี นอกจากการศึกษาพระราชบัญญัติว่าด้วย
ิ
้
�
ี
�
ั
ั
ิ
ี
เขตอานาจศาลยุติธรรมกับศาลทหารขัดแย้งกันน้น การวินจฉยชขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ.
ื
่
่
ึ
นอกจากปริมาณคดีในศาลทหารซ่งเป็นคดีอาญา ๒๕๔๒ ทเป็นช่องทางในการแก้ไขปัญหาเรอง
ี
�
ึ
ี
�
ท่มีจานวนไม่มากแล้ว ข้อพิจารณาประการหน่ง เขตอานาจศาลแล้ว ยังควรต้องศึกษาวิธีคิด
ี
ก็อาจจะเน่องมาจากลักษณะคดีหรือประเภทคด และแนวทางในการวินิจฉัยเขตอานาจศาลของ
�
ื
�
้
ทอย่ในอานาจศาลยตธรรมกบศาลปกครองนน คณะกรรมการวนิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล
ั
ุ
ิ
ั
่
ี
ิ
ี
�
ี
ู
มีลักษณะคล้ายกัน เช่น เป็นคดีละเมิด หรือคด ี ในคดีประเภทต่าง ๆ ด้วย เพ่อเป็นแนวทาง
ื
ั
�
สัญญา แต่กรณีของศาลทหารน้น ใช้เกณฑ์การ ในการฟ้องคดีให้ถูกต้องตามเขตอานาจศาล
พิจารณาเขตอานาจตามสถานะของจาเลย หรือ และเพ่อเป็นเหตุผลในการใช้พิจารณาในกรณ ี
�
�
ื
ผู้กระท�าผิดในคดี ซึ่งหากเป็นบุคคลที่อยู่ในอ�านาจ มีการโต้แย้งเขตอ�านาจศาล
ศาลทหารในขณะกระท�าความผิด ตามมาตรา ๑๓ หลักการสาคัญของการพิจารณาเขตอานาจ
�
�
ประกอบมาตรา ๑๖ แห่งพระราชบัญญัติธรรมนูญ ศาลของศาลต่างระบบน้น ประการแรกต้องเข้าใจ
ั
ศาลทหาร พ.ศ. ๒๔๙๘ ก็จะเป็นคดีที่อยู่ในอ�านาจ ก่อนว่า หากไม่มีการโต้แย้งเขตอานาจศาลตาม
�
่
ั
ี
ิ
ิ
ั
พิจารณาพิพากษาของศาลทหาร เว้นแต่เป็นคดีท หลกเกณฑ์ของพระราชบัญญตว่าด้วยการวนิจฉัย
มาตรา ๑๔ บัญญัติว่าไม่อยู่ในอ�านาจศาลทหาร ชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาล พ.ศ. ๒๕๔๒ จนมี
�
ั
ื
ดังน้น เม่อปัญหาเร่องเขตอานาจศาล การพิพากษาคดี ย่อมถือว่าศาลและคู่ความยอมรับ
ื
ั
�
�
เป็นปัญหาสาคัญในระบบศาลคู่ (Dual Court เขตอานาจศาลในคดีน้น กรณีไม่มีปัญหาเก่ยวกับ
ี
System) และเป็นปัญหาแรกที่คู่ความ ทนายความ เขตอานาจศาล แม้จะปรากฏว่าศาลน้นรับพิจารณา
ั
�
จะต้องพิจารณาก่อนท่จะฟ้องคดี และเป็นปัญหา คดีท่น่าจะไม่อยู่ในเขตอานาจของศาลตนเองก็ตาม
ี
�
ี
�
ั
�
ี
แรกที่ศาลจะต้องพิจารณาก่อน ที่จะมีค�าสั่งรับฟ้อง ประการท่สอง คาว่า “เขตอานาจศาลขัดแย้งกัน” น้น
ไว้พิจารณา จึงมีความจาเป็นท่นักกฎหมายใน มิได้หมายความว่า เมื่อจ�าเลยหรือผู้ถูกฟ้องคดียื่น
ี
�
ปัจจุบันจะต้องศึกษาพระราชบัญญัติว่าด้วยการ คาร้องโต้แย้งเขตอานาจศาลท่รับฟ้อง หรือเม่อศาล
�
ื
ี
�
ี
ี
วินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. ๒๕๔๒ ท่รับฟ้องเห็นเองว่าคดี ไม่อยู่ในอานาจของศาล
�
�
ี
ึ
ซ่งเป็นกฎหมายท่เก่ยวกับการโต้แย้งเขตอานาจ ตนเองท่ได้รับฟ้องไว้ก่อนหน้าน้แล้วน้น จะถือว่าเป็น
�
ี
ั
ี
ี
ี
ศาล นอกเหนือจากการศึกษากฎหมายสารบัญญัติ เร่องเขตอานาจศาลขัดแย้งกันในทันที เน่องจาก
ื
ื
�
ึ
ื
ื
หรือวิธีสบัญญัติอ่น ๆ เน่องจากเป็นกลไกของ มาตรา ๑๐ วรรคหน่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัต ิ
ี
�
รัฐธรรมนูญในการแก้ไขปัญหาท่อาจเกิดข้นได้จาก ว่าด้วยการวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล
ี
ึ
ี
ั
ึ
ี
การมีระบบศาลคู่ ซ่งเป็นเร่องปกติในประเทศ พ.ศ. ๒๕๔๒ บัญญติว่า กรณีเฉพาะศาลท่ส่ง
ื
ี
ั
ี
ท่มีการจัดต้งศาลปกครองแยกต่างหากจาก ความเห็น (ศาลท่รับฟ้อง) และศาลท่รับความเห็น
ี
ี
ี
ศาลยุติธรรมท่จะต้องจัดให้มีการแก้ปัญหาโดย (ศาลท่จาเลยหรือผู้ถูกฟ้องคดีเห็นว่าคดีอยู่ใน
�
�
ื
ี
ศาลหรือคณะกรรมการท่มีอานาจหน้าท่น้น ๆ เขตอานาจ) มีความเห็นแตกต่างกันในเร่อง
�
ี
ั
ี
�
ั
โดยตรง เช่น สาธารณรัฐฝรั่งเศส หรือสาธารณรัฐ เขตอานาจศาลในคดีน้น จึงจะให้ศาลท่ส่งความเห็น
๖๘ รายงานประจำาปี ๒๕๖๓
