Page 160 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 160
ดุลพาห
การใช้มาตรการทางวินัยอย่างสร้างสรรค์*
เกรียงไกร เจียมบุญศรี**
วินัย หมายถึง การประพฤติตนอยู่ในกรอบของกฎระเบียบข้อบังคับของกลุ่มหรือ
ชุมชนใดชุมชนหนึ่ง
การอยู่รวมกันของมนุษย์ในสังคมจำาเป็นที่จะต้องมีข้อบังคับหรือกฎระเบียบไว้เป็น
เครื่องกำากับความประพฤติของมนุษย์ให้อยู่ร่วมกันโดยปกติสุข ข้อกำาหนดทั้งหลายจึงเป็น
บรรทัดฐานทางสังคม (Social Norm) อย่างหนึ่ง เพื่อให้มนุษย์สามารถอยู่ร่วมกันและปฏิบัติ
งานร่วมกันได้อย่างราบรื่นไม่เบียดเบียนกัน
วินัยในการทำางานก็เป็นบรรทัดฐานทางสังคมอย่างหนึ่ง และวินัยในการทำางานนี้
ก็หมายถึง การที่ลูกจ้างหรือพนักงานต้องประพฤติตนให้อยู่ในกรอบของกฎระเบียบ ข้อบังคับ
ธรรมเนียมประเพณีปฏิบัติ และวิธีปฏิบัติงานของสถานประกอบการนั้น
วินัยในการทำางาน มิได้ขึ้นอยู่กับผู้มีอำานาจสูงสุดในสถานประกอบการนั้นๆ ที่จะ
บัญญัติหรือกำาหนดขึ้นมาได้เองโดยลำาพัง แต่จะต้องขึ้นอยู่กับสมาชิกทั้งหลายในองค์การด้วย
ที่จะมองเห็นและเข้าใจถึงประโยชน์ของการอยู่ในกรอบของกฎระเบียบข้อบังคับขององค์การ
ดังนั้นทุกๆ ฝ่ายในองค์การจะต้องเข้าใจและศรัทธาในคุณค่าของความมีวินัย การรักษาวินัย
จึงจะเป็นไปโดยถูกต้องและเป็นธรรมกับทุกๆ ฝ่ายที่เกี่ยวข้อง
* บทความนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่ใช่ความเห็นของสำานักงานที่ผู้เขียนสังกัดอยู่.
** Executive partner สำานักงานกฎหมาย อี เอส เคาน์เซล, นิติศาสตรบัณฑิต (เกียรตินิยมอันดับ ๒)
(รามคำาแหง), นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขากฎหมายมหาชน (รามคำาแหง), ประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขา
กฎหมายธุรกิจ (ธรรมศาสตร์), รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการงานบุคคล (จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย), นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย).
กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๑ 149
