Page 162 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 162
ดุลพาห
แต่หากระลึกได้ว่าเรามีจุดมุ่งหมายอันเดียวกันสามารถสานความสัมพันธ์เชื่อมต่อดังเดิมได้
ซึ่งจะเป็นพลังผลักดันร่วมให้การปฏิบัติงานมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลได้ในที่สุด
องค์ประกอบที่ก่อให้เกิดวินัยในองค์การ
๑. มีข้อกำาหนดมาตรฐานความประพฤติซึ่งอาจเป็นหนังสือหรือขนบธรรมเนียม
ประเพณีก็ได้
• มีเหตุผลที่มาที่ไป สามารถปฏิบัติได้และไม่ขัดต่อศีลธรรมอันดีงามของสังคม
ข้อกำาหนดขององค์กรที่เป็นมาตรฐานเดียวกันและได้ประกาศให้รับรู้โดยทั่วกันนั้น
จะต้องมีความสมเหตุสมผลสามารถปฏิบัติได้ ไม่เป็นสิ่งพ้นวิสัยที่คนธรรมดาสามัญจะปฏิบัติได้
เช่น ให้คนงาน ๑ คน เรียงอิฐให้เต็มรถบรรทุก ๘ คัน ภายใน ๑ วัน (ฎีกาที่ ๒๙๕๐/๒๕๓๓)
หรือให้ยืนเฝ้าเวรยามตลอด ๖ ชั่วโมง ติดต่อกันโดยห้ามปัสสาวะ อุจจาระ เป็นต้น จึงเป็น
สิ่งที่พ้นวิสัย และต้องไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีงาม เช่น ต้องไม่รับจ้าง
ขนยาบ้าหรือรับจ้างเต้นระบำาเปลื้องผ้าต่อหน้าสาธารณชน เป็นต้น
บางข้อกำาหนดอาจจะมีปัญหาเกิดขึ้นแล้ว จึงมาบัญญัติข้อห้ามตาม เช่น ในระหว่าง
พนักงานมีการกู้หนี้ยืมสินกัน แล้วชักดาบเบี้ยวหนี้กันจนเกิดปัญหาทะเลาะชกต่อย ตบตีกัน
ภายในสถานประกอบการ นายจ้างจึงกำาหนดระเบียบว่า ห้ามพนักงานกู้ยืมเงินกัน เป็นต้น
หรืออาจเป็นกรณีที่ยังไม่มีปัญหาแต่เป็นการคำานึงถึงการรักษาภาพลักษณ์ที่ดีขององค์กร
หรือป้องกันมิให้เกิดปัญหาในอนาคต เช่น ธนาคาร หรือสถาบันการเงินต่างๆ มีข้อกำาหนด
ห้ามพนักงานเบียดเบียนลูกค้า เช่น ยืมเงินลูกค้า เป็นต้น ทั้งนี้เพื่อป้องกันปัญหาผลประโยชน์
ทับซ้อนจากการปฏิบัติหน้าที่ของพนักงานอันเกี่ยวข้องกับการให้คุณให้โทษแก่ลูกค้านั่นเอง
• คำานึงถึงลักษณะหน้าที่ของผู้ปฏิบัติงาน สถานที่ตั้ง บรรยากาศและสภาพ
แวดล้อมทั่วไปขององค์กร
ในโรงงานอุตสาหกรรมการทำางานเป็นสายการผลิตต่อเนื่องกัน หากขาดผู้ปฏิบัติ
ณ จุดใดจุดหนึ่ง หรือ ขั้นตอนใดขั้นตอนหนึ่งอาจเกิดเสียหายแก่งานขึ้นได้ เช่น อาจผลิตสินค้า
ส่งไม่ทันความต้องการของลูกค้า ดังนั้นการเข้า-ออกงานในโรงงานอุตสาหกรรมของลูกจ้าง
จึงต้องเข้มงวดกวดขันมากเพื่อความพร้อมเพรียงกัน และมีอาจรถรับ-ส่งพนักงานก็ได้
กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๑ 151
