Page 161 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 161
ดุลพาห
ทำาไมจึงต้องมีวินัยในองค์กร
๑. วินัยตาม พ.ร.บ. คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และ พ.ร.บ. แรงงานสัมพันธ์
พ.ศ. ๒๕๑๘
ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ มาตรา ๑๐๘ กำาหนดให้นายจ้างที่
มีลูกจ้างตั้งแต่ ๑๐ คนขึ้นไป จัดให้มีข้อบังคับเกี่ยวกับการทำางานเป็นภาษาไทยและให้ประกาศ
ใช้ภายใน ๑๕ วัน นับแต่วันที่มีลูกจ้างรวมกันครบ ๑๐ คนขึ้นไป
ส่วนพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๑๐ กำาหนดว่า “ให้สถาน
ประกอบการที่มีลูกจ้างตั้งแต่ ๒๐ คนขึ้นไป จัดมีข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างที่ทำาไว้เป็น
หนังสือ ในกรณีเป็นที่สงสัยว่าในสถานประกอบการนั้นมีข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง
หรือไม่ ให้ถือว่าข้อบังคับเกี่ยวกับการทำางานที่นายจ้างต้องจัดให้มีขึ้นตามกฎหมายว่าด้วย
คุ้มครองแรงงานเป็นข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างตามพระราชบัญญัตินี้”
๒. วินัยเป็นกรอบแนวความคิด หรือวิถีชีวิตร่วมกันของคนในองค์กรเพื่อให้องค์กร
ประสบความสำาเร็จตามที่ต้องการ
องค์การเป็นที่รวมของคนหมู่มาก ต่างคนต่างความคิดต่างทัศนคติเนื่องจากมี
ภูมิหลังที่แตกต่างกัน หากไม่มีวัตถุประสงค์หรือวิถีชีวิต (Way of life) ไปในทิศทางเดียวกันเป็น
ส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมองค์กร ก็ยากนักที่องค์การจะประสบความสำาเร็จตามที่ต้องการได้
การมีวินัยและทุกคนเข้าใจเห็นประโยชน์ร่วมกันเดินไปทิศทางเดียวกันร่วมมือกันอย่างเสมอ
๑
ต้นเสมอปลาย มีความขัดแย้งกันน้อยเท่าที่จำาเป็น องค์การย่อมเติบโต ซึ่งบุคลากรภายใน
ย่อมเติบโตก้าวหน้าตามไปด้วย
๓. เพื่อสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างองค์กรกับบุคลากรหรือในระหว่างบุคลากร
ด้วยกัน
วินัยเป็นกรอบให้ทุกๆ คนในองค์การมีจุดมุ่งหมายอันเดียวกัน มีจุดรวมใจเดียวกัน
คล้ายๆ กับที่พวกเราทุกคนมีพ่อแม่คนเดียวกัน อาจจะบาดหมางกันบ้างตามประสาลิ้นกับฟัน
๑. ความขัดแย้งในองค์กรเป็นเรื่องที่ดี เพราะทำาให้เกิดความแตกต่างในทางความคิด ซึ่งช่วยให้เกิดการ
ถ่วงดุล และตรวจสอบภายในองค์กร แต่ถ้าเห็นตรงกันหมดจนไม่มีความขัดแย้งเลยก็เป็นเรื่องที่ผิดปกติ
เพราะอาจจะเข้าลักษณะฮั้ว หรือร่วมกันโกง ดังนั้นความขัดแย้งจึงเป็นเรื่องที่ดี แต่ต้องมีระดับและ
ขอบเขตที่เหมาะสม.
150 เล่มที่ ๓ ปีที่ ๖๕
