Page 81 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 81

ดุลพาห




            ทางธุรกิจ รวมทั้งเปิดโอกาสให้ธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมเข้าถึงเงินทุนได้ง่ายขึ้น ดังนั้น
            เรื่องการกำาหนดประเภทของผู้รับหลักประกันตามกฎหมายหลักประกันทางธุรกิจควรมี

            การบัญญัติให้ผู้ที่มีความพร้อมในการให้สินเชื่อขออนุญาตเป็นผู้รับหลักประกันโดยการ

            ออกกฎกระทรวงโดยอาศัยอำานาจตามพระราชบัญญัติหลักประกันทางธุรกิจ พ.ศ. ๒๕๕๘
            มาตรา ๗ เพื่อเป็นการคัดกรองผู้ที่มีความพร้อมจะเป็นผู้รับหลักประกัน



            ทรัพย์สินที่นำามาเป็นหลักประกัน

                     การนำาทรัพย์สินมาเป็นหลักประกันต้องพิจารณาพระราชบัญญัติหลักประกันทาง

            ธุรกิจ พ.ศ. ๒๕๕๘ มาตรา ๘ และกฎกระทรวงที่กำาหนดประเภทของทรัพย์สินไว้ คือ กิจการ

            สิทธิเรียกร้อง สินค้าคงคลัง เครื่องจักร อสังหาริมทรัพย์ ทรัพย์สินทางปัญญา หากทรัพย์สินใด
            ไม่มีกำาหนดไว้ไม่อาจนำามาเป็นหลักประกันทางธุรกิจได้ โดยทรัพย์สินที่นำามาเป็นหลักประกัน

            ทางธุรกิจจะมีทั้งทรัพย์สินมีรูปร่างและทรัพย์สินไม่มีรูปร่างที่มีราคาและถือเอาได้ตามประมวล
            กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๓๗ และมาตรา ๑๓๘ ซึ่งทรัพย์สินมีรูปร่างจะต้องมอง

            เห็นด้วยตาและสัมผัสได้ เช่น ที่ดิน ไม้ยืนต้น ส่วนทรัพย์สินไม่มีรูปร่างจะไม่อาจมองเห็นและ
            สัมผัสได้ เช่น ทรัพยสิทธิ สิทธิ ทรัพย์สินทางปัญญา และทรัพย์สินที่นำามาเป็นหลักประกันทาง

            ธุรกิจอาจเป็นอสังหาริมทรัพย์หรือสังหาริมทรัพย์ก็ได้ รวมทั้งสิทธิที่เกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์
            และสังหาริมทรัพย์ตามคำานิยามในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๓๙ และมาตรา

            ๑๔๐  หากเปรียบเทียบกับทรัพย์สินของประเทศอังกฤษ คือ Property แล้วจะหมายถึง
                 ๔
                                                                                      ๕
            อสังหาริมทรัพย์ (Freehold Interests in Land) และสังหาริมทรัพย์ (All Other)   ซึ่ง
                                                                          ๖
            สหรัฐอเมริกาก็แบ่งเป็นอสังหาริมทรัพย์และสังหาริมทรัพย์เช่นเดียวกัน   โดยการนำามาเป็น
            หลักประกันแบบลอยของประเทศอังกฤษสามารถนำามาเป็นหลักประกันได้ทั้งอสังหาริมทรัพย์
            และสังหาริมทรัพย์ แต่ถ้าเป็นการประกันหนี้ด้วยทรัพย์ของสหรัฐอเมริกา การนำาทรัพย์สินมา



            ๔.  บัญญัติ สุชีวะ. (๒๕๕๙). คำาอธิบายกฎหมายลักษณะทรัพย์ (พิมพ์ครั้งที่ ๑๗). กรุงเทพฯ : เนติบัณฑิตยสภา.
               หน้า ๓ – ๔.
            ๕.  อนุวัตร์ โกวิทวัฒนชัย. (๒๕๕๒). การใช้สิทธิในงานลิขสิทธิ์เป็นหลักประกันการชำาระหนี้และการบังคับคดี.
               วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขากฎหมายธุรกิจ, คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม. หน้า ๙๐ – ๙๑.
            ๖.  สุวิทย์ สุวรรณ. (๒๕๕๓). “การประกันด้วยทรัพย์ตามหลักกฎหมายอเมริกา”. วารสารกฎหมาย, คณะ
                นิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. หน้า ๔๗ – ๔๘.





            70                                                               เล่มที่ ๓ ปีที่ ๖๕
   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86