Page 122 - Neşide Dergisi 6.Sayı

Sessiz Bir

Zorba

Erhan GENÇ*

ir akşam telefonum çaldı. Arayan Meryem’in mecburen onunla oynuyormuş teneffüslerde.
Bbabasıydı. Okul dışında telefonu açmayan, veli Ezkaza başka biriyle oynasa, Esma yanına gelip
görüşmesini sadece okul ile sınırlayan bir öğret- bacaklarını tekmeliyormuş. Bir görseniz bacak-
men hiç olmamıştım. Aksine her toplantıda beni larını… Mosmor. Çok üzüldüm görünce. Sinirlen-
her zaman arayabilirsiniz diye mutlaka duyuru dim tabi. Sizin de çocuğunuz var, beni anlayabi-
yapıyordum. Aslında bunu yapmak zorunda de- lirsiniz. Hiç ister misiniz çocuğunuzun okuldan
ğildim. Bazı öğretmenlerin telefon numaralarını bacakları mosmor dönmesini? Veliyi aramak ve
velilerden saklamasına da saygı duyuyorum. Be- hesap sormak istedim fakat sizden habersiz ilgili
nim tercihim bu yönde. İletişimi kopartmamanın veli ile iletişime geçmek doğru olmaz diye dü-
en güçlü silah olduğuna inanıyorum. Çoğu sıkıntı şündüm.
iletişimsizlikten, birbirimizi yanlış veya eksik anla-
maktan çıkmıyor mu zaten? Şaşırdım. Hatta inanamadım. Acaba Esma değil
de başka bir çocuk mu yaptı dedim içimden. İsim-
Açtım telefonu. Meryem sınıfın lokomotif öğren- leri mi karıştırdılar diye düşünmeden edemedim.
cilerinden biriydi. Her derse katılır, ne sorsam Çünkü Esma, sabahtan akşama kadar sessizce
parmak kaldırır, her etkinliğin gönüllüsü olurdu. yerinde oturan bir çocuktu. Yanındaki ile konuş-
Sevimliydi de. Anne ve babasının bilinçli olduğu maz, parmak kaldırsa bile cevabını sessizce verir-
çocuğun kalem tutuşundan, bakışına kadar her di. Ben onu duymak için çoğu zaman ya yanına
halinden belli oluyordu. Hal hatır faslında velimin yaklaşırdım ya da bütün sınıfı susturmak zorunda
ağzında bir bakla olduğunu hissettim. Zaten az kalırdım. Teneffüslerde karşılaştığımda yüzüme
sonra da eteğindeki taşları döktü. güler, yine konuşmazdı. Esma ile gülücüklerle an-
laşıyor gibiydik.
— Hocam, Meryem birkaç gündür okula gitmek
istemiyor. Hatta hiç yapmadığı şeyleri yapma-
ya başladığını fark ettim. Sabah zor uyanmalar,
karın ağrıları, okul yolunda ağlamalar filan…
Annesine kızımızla konuşmasını ne olduğunu
anlamaya çalışmasını söyledim. Önce o konuş-
tu. Bir şey anlayamadı. Sonra ben başbaşa ko-
nuştum. Bizim Meryem ile aramızda hep iyi bir
ilişki olmuştur. Bana sonsuz güvenir. Bazı şeyler
anlattı bana. Ben de hemen sizi aramak ihtiyacı
hissettim. Sınıfta Esma adında bir arkadaşı var-
mış. Esma Meryem’i bulduğu yerde sıkıştırıyor
ve sadece benimle oynayacaksın, başkasıyla
oynarsan canını acıtırım diyormuş. Meryem de

* Yazar.

120