Page 130 - Neşide Dergisi 6.Sayı
P. 130

çekmeyince  annem,  ‘Çık  dışarıda  yap  dersini!’
            deyince, telefonu bisikletimin direksiyonuna bağ-
            ladım, hem köyü turluyorum hem de dersi izliyo-
            rum!

            — Aman Murat, derse bakarken düşersin oğlum,
            yola mı bakacaksın derse mi?

            — Yok öğretmenim yavaş sürüyorum!
            — Muratçığım benim gönlüm rahat olmadı, hem
            bu şekilde dersi de anlamazsın, sen bir yerde dur,
            ders bitince gezersin!

            —  Tamam  öğretmenim!  deyip  durunca  hepimiz
            rahatlamıştık.

            Yine bir gün, Murat’ın kamerası açık fakat görün-  Sosyal  yaralanmaların  en  çok  yansıdığı  ortam
            tüdeki, üst üste iki sallanan ayağını çocuklar da   sanırım okullardır, çünkü çocuklar evin, evler de
            fark etmiş, gülüşmüştük, âlem çocuk şu Murat…   toplumun aynasıydı. Her yaşanmışlık çocuğa, on-
                                                         lardan da biz öğretmenlere aksediyordu…
            Sordum:
                                                         Çocuklarla ilk aylarda davranış ve karakter geli-
            — Murat orada mısın oğlum?                   şimine, enerjilerini harcayacakları etkinliklere ve
                                                         özledikleri şarkılar, resim ve beceri aktivitelerine
            Murat  kameraya  doğru  ayaklarını  uzatmış,  bir
                                                         daha fazla ağırlık verdik. Terapi olabilecek ne var-
            oyuncakla oynuyorken benim sesimle toparlanıp
                                                         sa  yapmaya,  daha  mütebessim  ve  daha  pozitif
            cevap verir:
                                                         olmaya, onları pandemi psikolojisinden uzaklaş-
                                                         tırmaya çalıştık. Bunlardan biri de Maskeli Balo’y-
            — Öğretmenim buradayım, kameramı açtım, der-
                                                         du…
            sin başlamasını bekliyordum?
                                                         Maskeler  bizleri  olduğu  kadar  çocukları  da  bu-
            — İyi de Muratçığım, bize ayaklarını koklatmasay-
                                                         naltıyor, terletiyor ve sıkıyordu. Bu durumu daha
            dın keşke! (Çocuklar ve veli gülüşmeleri…)
                                                         sempatik hâle getirmek için ne yapabilirim diye
            Çocuklar, evlere çok uzun süre kapanmış, tekno-  düşünürken, aklıma böyle bir etkinlik geldi. Ço-
            lojiyle hiç olmadığı kadar haşir neşir olmuş, siren   cuklara  dağıttığım  maskelere,  keçeli  kalemlerle
            seslerinden korkar hâle gelmiş ve asosyalleşmiş-  figürler çizmelerini istedim, bir iki de örnek gös-
                                                         terdim. Sonuç mükemmeldi, gülen yüz emojileri,
            lerdi.  Biz  öğretmenlere  düşen  de,  onları  canlı
                                                         hayvan figürleri… Ve bu maskelerle, hareketli mü-
            derslerde,  olabildiği  kadar  eğlendirmek,  deşarj
                                                         zik eşliğinde çılgınca eğlenmeleri, komik hâlleri…
            etmek ve rahatlatmaktı. Ders ve akademik başa-
                                                         Arada bir şımartılmak, onların en doğal hakkıydı,
            rı  ikinci  plandaydı.  Onları  bol  bol  konuşturmak,
                                                         öğretmenleri  ve  arkadaşlarıyla  olunca  da,  daha
            egzersiz ve resim yaptırmak, şarkı söyletmek zor
                                                         bir anlamlı…
            ama keyifliydi.
                                                         Veliler de videoları izleyince çok mutlu olmuşlar
            Okullar  açılıp  geldiklerinde  ne  kadar  büyümüş-
                                                         ve çocukların pozlarına, eğlenirkenki hâllerine ol-
            lerdi  ve  birçoğu  kilo  almıştı.  Davranış  sorunları,
                                                         dukça gülmüşlerdi. Artık maskeler rahatsız edici
            öğretmenler odasında konuşulan en büyük der-
                                                         durumdan bir nebze çıkmış, eğlenceli olabileceği
            dimiz olmuştu. Okul kültürü ve ders yapma isteği
                                                         de görülmüştü.
            sekteye uğramış, bencillik ve sorumsuzluk ön pla-
            na çıkmıştı. Onları tekrar toplamak, motive etmek   Dünya çocuk gülücükleri ile güzel, tebessümleri
            de bizleri en çok yoran husustu.             ve göz pırıltıları ile anlamlı. Dünyadan bir kovid
                                                         salgını  geçiyor,  ama  çocukları  mutsuz  etmesine
            Velilerimizde bile okuldan uzaklaşma ve ilgisizlik
                                                         izin veremezdik, vermemeliyiz de…
            seziyorduk,  herkes  kendi  kabuğuna  çekilmişti:
            ölüm kalımlar, işini kaybedenler, boşanmalar…   Her şey onlar için…
         128
   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135