Page 134 - Neşide Dergisi 6.Sayı

Şiir

Ayşenur TEKİN*

Diaspora **

“Aslından uzak düşen herkes,
onu aslına kavuşturacak rüzgârı arar.”
-Rûmi

Bütün doğrular kesişince birden
Birden bire ulaşınca bütün düzlükler
En verimli çağında güz ortancalarının
Zamanın akışında, gecenin yavaş yavaş
Tohumları kavrayan avuçlarında
Bana dünyaları getirdi, bana
Onulmaz bir sızıdan bahsetti
Ansızın göründü gözlerime Diaspora

İşte bak dedin bütün sırlarıyla kâinat
İşte kımıldanışıyla toprak, büklümüyle su
Görkemiyle dağ, savuruşuyla hava
Soruyorum öyleyse neyi beklemekteyiz
Israrla neyi arzulamaktayız Diaspora
Yeniden ve yeniden aşılmasını mı sınırların
Acının zift diye yapışmasını mı gövdemize
Soylu bir öfkeyle yaralar açmayı mı
Parlak konfetileri yaz akşamlarının
Gümbür gümbür patlarken beynimde
Daha ne korkutur gözümü Diaspora
Ne çaresiz bırakır göçmen bir kuş gibi beni
Sonsuza kadar kalmaktan başka burada
İşte dinle dedin en bilindik sesi yeryüzünün
İşte tarhlardan geçmekte gürültüyle bıçak
Heybetiyle taşları ezmekte
Dikenler ardında neşesi bülbülün,
Soruyorum nehrin meydan okuması kayalara
Kaç denizi hüzünlendirir?
Hangi ağrıyı dindirmez bu içimizde
Var olan hangi kuytuyu doldurmaz Diaspora
Sırılsıklam iken ellerimiz terden
Yeisin çölü kurutur mu bağrında bizi
Seninle yürürken yan yana hiç düşündün mü
Nasıl da gözükmüyor ayaklarımın izi

Bir yaz gecesinde, bir düğün gecesinde
Uçtu aklım Diaspora
Uçtu göklere

* Şair.
** Evlerinden ve Yurtlarından Uzaklaştırılmış Filistinlilere ithafen yazılmıştır.

132