Page 100 - My FlipBook
P. 100

92




                  กิจกรรมที่ 3

                                                                                                   ื่
                                ครูและผูเรียนนั่งสบายๆ อยูกันเปนกลุม ครูแจกใบงานที่ 3 ที่เปนกรณีตัวอยาง เรอง
                  “ธัญญวด” ครูดําเนนกิจกรรมเชนเดียวกับการดําเนินงานในกิจกรรมที่ 2
                                  ิ
                          ี


                                        ื่
                                                   ี
                  ใบงานที่ 3  กรณีตัวอยางเรอง “ธัญญวด”



                                                             ธัญญวดี



                                                                                                          ั
                                                           ู
                                ธัญญวดีไดรับการบรรจุเปนครในโรงเรียนมัธยมที่ตางจังหวัด พอเปนครูได 1 ป ก็มีอน
                                          ุ
                                                            ี
                       
                                                                        ี
                  เปนตองยายเขามาอยูในกรงเทพมหานคร โรงเรยนที่ธัญญวดยายเขามาทําการสอนเปนโรงเรียนมัธยม
                  เชนเดียวกัน แตมีการสอนการศึกษาผูใหญ ระดับที่ 3-4 และ 5 ในตอนเย็นอีกดวย มาเมื่อเทอมที่แลว
                                
                             ั
                                                                           
                                                      
                                                         
                  ธัญญวดีไดรบการชักชวนจากอาจารยใหญใหสอนการศึกษาผูใหญในตอนเย็น ธัญญวด เหนวาตัวเองไมมี
                                                                                            ี
                                                                                               ็
                                                                                                 
                  ภาระอะไรก็เลยตกลงโดยไมตองคิดถึงเรื่องอื่น ซ้ํายังจะมีรายไดเพิ่มขึ้นอีกดวย
                                แตธัญญวดีจะคิดผิดหรือเปลาไมทราบ เริ่มตนจากเสียงกระแนะกระแหนจากครูเกาบาง
                                                         ู
                                                                                                          
                  คนวามาอยูยังไมทันไรก็ไดสอนภาคค่ํา สวนครเกาที่สอนภาคค่ํา ก็เลือกสอนเฉพาะชั่วโมงตนๆ โดยอางวา
                                                                                               
                  เขามีภารกิจที่บาน ธัญญวดียังสาว ยังโสด ไมมีภาระอะไรตองสอนชั่วโมงทายๆ ทําใหธัญญวดีตองกลับ
                  บานดึกทุกวัน ถึงบานก็เหนื่อย อาบน้ําแลวหลับเปนตายทุกวัน
                                                             
                                                                
                                                                                      ี
                                                                                               
                                การสอนของครูภาคค่ํา สวนใหญไมคอยคํานงถึงผูเรยน เขาจะรบสอนใหหมดไปชั่วโมง
                                                                       ึ
                                                                             ี
                                                                       ํ
                                    ิ
                                                   ั
                  หนึ่งๆ เทานั้น เทคนคการสอนที่ไดรบการอบรมมา เขาไมนาพา ทํางานแบบขอไปที เชาชามเย็นชาม
                                    ิ
                  ธัญญาวดีเห็นแลวก็คดวา คงจะรวมสังฆกรรมไมได จึงพยายามทุมเทกําลังกายกําลังใจและเวลา ทําทุกๆ
                   ิ
                  วถีทาง  เพื่อหวังจะใหครูเหลานั้นไดเอาเยี่ยงอยางของตนบางแตก็ไมไดผล ทุกอยางเหมือนเดิม ธัญญวด ี
                                     
                                                 ิ
                  แทบหมดกําลังใจไมมีความสุขเลย คดจะยายหนไปอยูที่อื่น มาฉุกคดวาที่ไหนๆ คงเหมือนๆกัน คนเราจะ
                                                                              
                                                                           ิ
                                                           ี
                  ใหเหมือนกันหมดทุกคนไปไมได  

                  ประเด็น ถาทานเปนธัญญวดี ทําอยางไรจึงจะอยูในสังคมนั้นไดอยางมีความสุข
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105