Page 33 - BAHAN AJAR FLIPBOOK

MULA BUKANE UMBUL TLATAR

Dhek jaman biyen ing Pulo Jawa sisih Tengah ana alas gung liwang-liwung. lng alas

kono kebak wit-witan kang gedhe lan uga dadi papan dununge maneka wama kewan-kewan.

Sapinggire alas kono ana sawijining desa kang arane Kademangan Catursari. Kang nyekel

paprentahan ing kono yaiku Ki Demang Sepuh. Ki Demang Sepuh mrentah kanthi adil lan

wicaksana. Kawula ing Kademangan Catursari tansah urip ayem tentrem.

Ora let suwe Ki Demang Sepuh seda. Paprentahan ing Kademangan Catursari

diganti dening Ki Demang Anom, putrane Ki Demang Sepuh. Ki Demang Anom ora nate

mikirake kawulane. Dheweke mung mikirake kepentingane dhewe. Alas sak isine pisan

digadhekake marang wong-wong manca. Dening wong manca, kabeh wit-witan padha

ditegori Ian kabeh isi-isine alas dikuras nganti entek. Akibate kali-kali ing Kademangan

Catursari dadi garing ora ana banyune. Ing mangsa paceklik kawula ing Kademangan

Catursari ngarep-arep tekane Raden Bagus Kencana, adine Ki Demang Anom seje ibu.

Nanging wektu iki dheweke lagi meguru marang Begawan Abiyasa ing Pertapan Gunung

Pitu.

Kocapa, Raden Bagus Kencana wis tutug anggone sinau. Banjur ngadhep marang

sang begawan. Sang Begawan banjur dhawuh supaya bali menyang negarane, Sang

Bengawan ngandharake manawa negarane lagi nandhang paceklik lan ketrajang ketiga

kang dawa. Ing wanci kang isih esuk Raden Bagus Kencana sida ninggalake papan pagurone

budhal mulih menyang papan kelairane. Dheweke dikancani abdine kang kinasih kang aran

Cipto Gareng lan Cipto Jiyo.

Kocapa, lakune Raden Bagus Kencana wis tekan tapel watese Kademangan

Catursari. Saka kene wis katon lemah kang biyene subur saiki wis malih, wit-wit kang

padha garing ora ana godhonge. Para kawulane katon kuru-kuru kaya mayit urip.

32 | S M P K E L A S V I I