Page 57 - ÇİLEK ÇALIŞTAYI KİTAP
P. 57

ÜLKEMİZDE TOPRAKSIZ ÇİLEK YETİŞTİRİCİLİĞİ VE SORUNLARI



                  Doç. Dr. Nafiye ÜNAL
                  Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümü, Antalya

                  nafiye@akdeniz.edu.tr


                  Dünyada Topraksız Tarımın Önemi


                         Dünya nüfusu her geçen gün artmakta ve artan nüfusa karşılık gıda ihtiyacı da artış

                  göstermektedir. Günümüzde yaklaşık olarak 8 milyar olarak belirlenen dünya nüfusunun,
                  2050 yılında 9 milyara ulaşacağı tahmin edilmektedir. Buna karşın 5 milyar hektar dünya

                  tarım  alanının,  1.5  milyar  hektarı  işlenebilir  tarım  arazisi  konumundadır.  Ayrıca  yine

                                         3
                  dünyada 1.4 milyar km  su varlığı tahmin edilmekte ve bu suyun tarımsal kullanımındaki
                  oranı  ise  ülkelere  göre  değişmekle  birlikte  %50-70  arasındadır.  Dolayısıyla  mevcut

                  işlenebilir tarım alanı ve su varlığı potansiyeli düşünüldüğünde, artan gıda ihtiyacının, var
                  olan kaynaklardan karşılanması yakın gelecekte tarımsal üretim ve verimliliği önemli ölçüde

                  etkileyebilecektir.  Ayrıca  global  ölçekte  yaşanan  küresel  ısınma  ve  iklim  değişiklikleri

                  olayları, tarımsal topraklarda büyük ölçüde kaybın yaşanması ve taban suyu kaynaklarının
                  da fakirleşmesine neden olmaktadır.


                         Dünyada gerçekleştirilen konvansiyonel yetiştiriciliklerde, sürekli yapılan üretimler
                  ile  topraklar  çoraklaşmakta,  toprakta  hastalık  ve  zararlı  birikimleri  artarken,  toprak

                  verimlilikleri  de  düşüş  göstermektedir.  Bu  sorunlara  çözüm  olarak  uygulanan  toprak
                  fumigantları ise bir yandan toprak sterilizasyonlarını gerçekleştirirken, bir yandan da toprak,

                  taban suyu ve bitkide kalıntı problemlerini beraberinde getirmektedir. Bu nedenle dünya

                  tarım ülkelerinde gerçekleştirilen konvansiyonel tarımda 1990’lı yıllardan itibaren toprak
                  fumigantı kullanımına sınırlandırmalar getirmek ve toprak kirliliğine önlem almaya yönelik

                  çalışmalar  başlamıştır.  Özellikle  bir  toprak  fumigantı  olan  metil  bromidin  gelişmiş  ve

                  gelişmekte  olan  ülkelerde  yasaklanmaya  başlaması  ile  birlikte,  topraksız  tarım  metodu
                  dünyada önemli sürdürülebilir bir yetiştirme tekniği haline gelmiştir.


                         Günümüzde topraksız yetiştiricilik, Hollanda, Belçika, ABD, Japonya, İspanya ve
                  İtalya gibi bir çok tarım ülkesinde yaygınlaşmış ve her geçen gün değişik türlerle ve değişik

                  sistemlerle de bir çok tarım ülkesinde yaygınlaşmaya devam etmektedir. Çilekte ise ABD,
                  Japonya,  Belçika,  İtalya  ve  İspanya  gibi  ülkeler  farklı  topraksız  sistemlerle  ön  plana

                  çıkmaktadır.
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62