Page 191 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 191

Την πόρτα τούς άνοιξε ο ίδιος ο γιατρός.
«Έδωσα στην οικονόμο μου ρεπό το απόγευμα», εξήγησε. «Μου
φάνηκε καλύτερο».
Τους οδήγησε στο καθιστικό, όπου ήταν έτοιμος ένας δίσκος
για το τσάι με φλιτζάνια και πιατάκια, ψωμί με βούτυρο και κέικ.
«Καλή κίνηση δεν είναι το τσάι;» ρώτησε την Γκουέντα, κάπως
αβέβαιος. «Θα κάνει την κυρία Κιμπλ να χαλαρώσει και τα λοιπά».
«Έχετε απόλυτο δίκιο», είπε η Γκουέντα.
«Κι εσείς τι θα κάνετε; Θέλετε να σας συστήσω αμέσως; Ή θα
την αποθαρρύνει αυτό;»
Η Γκουέντα είπε αργά: «Οι άνθρωποι της επαρχίας είναι πολύ
καχύποπτοι. Νομίζω πως θα ήταν καλύτερα να τη δεχτείτε μόνος».
«Κι εγώ το ίδιο νομίζω», είπε ο Ζιλ.
Ο δρ Κένεντι είπε: «Αν θέλετε να περιμένετε στο διπλανό δω-
μάτιο, κι αν αφήσουμε μισάνοιχτη την πόρτα που συνδέει τους δύο
χώρους, θα μπορείτε να ακούτε τι λέγεται. Με δεδομένες τις συν-
θήκες της υπόθεσης, νομίζω πως δικαιολογείστε».
«Στην ουσία μάλλον θα κρυφακούμε, μα πραγματικά δε με
νοιάζει», είπε η Γκουέντα.
Ο δρ Κένεντι χαμογέλασε αχνά και είπε: «Δε νομίζω ότι εμπλέ-
κονται ηθικές αρχές. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω σκοπό να υπο-
σχεθώ μυστικότητα – αν και μετά χαράς θα δώσω τη συμβουλή
μου αν ζητηθεί».
Έριξε μια ματιά στο ρολόι του.
«Το τρένο θα φτάσει στο Γούντλι Ρόουντ στις τέσσερις και τριά-
ντα πέντε. Θα είναι εκεί σε λίγα λεπτά. Έπειτα θα της πάρει γύρω
στα πέντε λεπτά να ανέβει τον λόφο».
Άρχισε να βηματίζει ανήσυχος στο δωμάτιο. Το πρόσωπό του
ήταν αυλακωμένο και καταβεβλημένο.
«Δεν καταλαβαίνω», είπε. «Δεν καταλαβαίνω καθόλου τι ση-
μαίνουν όλα αυτά. Αν η Έλεν δεν έφυγε ποτέ από το σπίτι, αν τα
γράμματα που έλαβα ήταν πλαστά». Αμέσως η Γκουέντα κινήθη-
κε, όμως ο Ζιλ την κοίταξε και κούνησε το κεφάλι. Ο γιατρός συ-

29/5/2020 1:59:14
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 191 29/5/2020 1:59:14
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 191