Page 187 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 187

συζύγου της, φαινόταν περίεργα και μάλλον δυσάρεστα ανήσυχο.
Ο Ζιλ και η Γκουέντα αποχαιρέτησαν ξανά και πήγαν προς το
αυτοκίνητό τους.
«Να πάρει, ξέχασα το κασκόλ μου», είπε η Γκουέντα.
«Πάντα κάτι ξεχνάς», είπε ο Ζιλ.
«Μην κάνεις έτσι. Θα πάω να το πάρω».
Έτρεξε ξανά προς το σπίτι. Από την ανοιχτή πόρτα του γραφείου
άκουσε τον Άφλικ να λέει δυνατά: «Τι θέλεις και μπλέκεσαι; Δεν
καταλαβαίνεις ποτέ τίποτα».
«Με συγχωρείς, Τζέικι. Δεν ήξερα. Ποιοι είναι αυτοί οι άν-
θρωποι και γιατί σε τάραξαν τόσο πολύ;»
«Δεν με τάραξαν. Εγώ–» Σταμάτησε όταν είδε την Γκουέντα να
στέκει στο κατώφλι.
«Συγγνώμη, κύριε Άφλικ, μήπως άφησα πίσω ένα κασκόλ;»
«Κασκόλ; Όχι, κυρία Ριντ. Δεν είναι εδώ».
«Ανοησία μου. Πρέπει να είναι στο αυτοκίνητο».
Βγήκε ξανά.
Ο Ζιλ είχε γυρίσει το αυτοκίνητό τους. Σταματημένη στην άκρη
του δρόμου έστεκε μια μεγάλη, κίτρινη λιμουζίνα με αστραφτερές
λεπτομέρειες από χρώμιο.
«Ωραίο αυτοκίνητο», είπε ο Ζιλ.
«“Ένα φανταχτερό αυτοκίνητο”», είπε η Γκουέντα. «Ζιλ, θυμά-
σαι την Ίντιθ Πέιτζετ, όταν μας έλεγε τι είπε η Λίλι; Η Λίλι στοιχημά-
τιζε στον ταγματάρχη Έρσκιν, όχι στον “μυστηριώδη άνδρα με το
λαμπερό αυτοκίνητο”, που λέγαμε εμείς. Καταλαβαίνεις ότι ο μυ-
στηριώδης άνδρας με το λαμπερό αυτοκίνητο είναι ο Τζέικι Άφλικ;»
«Ναι», είπε ο Ζιλ. «Και η Λίλι ανέφερε ένα “φανταχτερό αυτο-
κίνητο” στο γράμμα της στον γιατρό».
Κοιτάχτηκαν.
«Εκείνη τη νύχτα ήταν εκεί, “στον τόπο των συμβάντων”, όπως
θα έλεγε η μις Μαρπλ. Ξέρεις, Ζιλ, ανυπομονώ να έρθει η Πέμπτη,
να ακούσω τι θα πει η Λίλι Κιμπλ».
«Και αν φοβηθεί και τελικά δεν εμφανιστεί καθόλου;»

29/5/2020 1:59:13
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 187 29/5/2020 1:59:13
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 187