Page 188 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

188 AGATHA CHRISTIE

«Όχι, Ζιλ, θα έρθει, αν εκείνο το βράδυ ήταν εκεί αυτό το λα-
μπερό αυτοκίνητο–»
«Λες να ήταν καμιά κίτρινη σκοτώστρα σαν αυτήν εδώ;»
«Θαυμάζετε το λεωφορείο μου;» Η καλοδιάθετη φωνή του
κυρίου Άφλικ τούς έκανε να πεταχτούν. Είχε ακουμπήσει στον
καλοκουρεμένο φράχτη πίσω τους. «Πάντα το λέω “μικρή μου
νεραγκούλα”. Ανέκαθεν μου άρεσαν τα καλά σασί. Τραβάει το
μάτι, έτσι δεν είναι;»
«Το δίχως άλλο», είπε ο Ζιλ.
«Μου αρέσουν πολύ τα λουλούδια», είπε ο κύριος Άφλικ.
«Νάρκισσοι, νεραγκούλες, καλσεολάριες, τα αγαπώ όλα. Ορίστε
το κασκόλ σας, κυρία Ριντ. Είχε πέσει πίσω από το τραπέζι. Αντίο
σας. Χάρηκα που σας γνώρισα».
«Λες να μας άκουσε να λέμε το αυτοκίνητό του “κίτρινη σκο-
τώστρα”;» ρώτησε η Γκουέντα καθώς απομακρύνονταν.
«Δε νομίζω. Φάνηκε αρκετά φιλικός, έτσι δεν είναι;»
Ο Ζιλ έδειχνε να νιώθει κάπως άβολα.
«Ναι, αλλά δε νομίζω ότι σημαίνει πολλά αυτό... Ζιλ, η γυναί-
κα του... τον φοβάται, είδα την έκφρασή της».
«Ποιον φοβάται; Αυτός ο τύπος είναι εύθυμος κι ευχάριστος».
«Ίσως κατά βάθος να μην είναι τόσο εύθυμος κι ευχάριστος...
Ζιλ, δε νομίζω ότι τον συμπάθησα τον κύριο Άφλικ... Αναρωτιέ-
μαι πόση ώρα περίμενε εκεί, πίσω μας, κι άκουγε τι λέγαμε... Τι
είπαμε ακριβώς;»
«Τίποτα σημαντικό», είπε ο Ζιλ.
Ακόμα, όμως, έδειχνε να νιώθει άβολα.

29/5/2020 1:59:13
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 188
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 188 29/5/2020 1:59:13