Page 43 - ขอเสนอเชงนโยบายเพอสนบสนนฯ e-book 1_Neat
P. 43
ถึง 5,395 คน เหตุกำรณ์มหำอุทกภัย ในปี พ.ศ. 2554 มีควำมเสียหำยสูงถึง 1.44
ล้ำนล้ำนบำท สถำนกำรณ์ภัยแล้ง ในปี พ.ศ. 2556 มีควำมเสียหำยสูงถึง 3 พันล้ำนบำท
จึงท�ำให้เกิดกำรตื่นตัวในเชิงนโยบำยของรัฐ ควำมตระหนักรู้ของสำธำรณชน ระบบ
อำสำสมัคร ระบบกำรจัดกำรสำธำรณภัยและกำรบริหำรจัดกำรในภำวะฉุกเฉินของ
ประเทศให้มีกำรพัฒนำก้ำวหน้ำขึ้น ในขณะที่แนวโน้มสำธำรณภัยระยะต่อไปจะมี
ควำมเสี่ยงเพิ่มขึ้น
2.5 สถานการณ์ด้านโรคอุบัติใหม่ โรคติดต่ออุบัติใหม่เป็นโรคที่มี
ลักษณะของกำรระบำดที่ติดต่อจำกสัตว์สู่คนและจำกคนสู่คน มีทั้งโรคชนิดใหม่ที่เพิ่ง
ระบำด โรคที่เคยระบำดในอดีตแล้วกลับมำระบำดซึ่�้ำ โรคที่พบในพื้นที่ใหม่ โรคที่เกิด
จำกเชื้อกลำยพันธุ์ ซึ่ึ่งโรคอุบัติใหม่เหล่ำนี้ถือเป็นวิกฤติกำรณ์ทำงสำธำรณสุขของโลก
และมีแนวโน้มที่เพิ่มจ�ำนวนสูงขึ้น และมีควำมรุนแรงเพิ่มมำกขึ้น จำกข้อมูลสถิติ
ทำงกำรแพทย์พบว่ำ โรคติดเชื้ออุบัติใหม่ที่มีลักษณะกำรแพร่ระบำดเป็นวงกว้ำงและ
เป็นปัญหำสำธำรณสุขทั่วโลกจะเกิดขึ้นในทุก ๆ 100 ปี ซึ่ึ่งในอดีตเริ่มพบกำรระบำด
ของไข้หวัดใหญ่ ที่มีลักษณะของกำรระบำดเป็นวงกว้ำงไปทั่วโลกในปี พ.ศ. 2461
ได้แก่ กำรระบำดของเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ สำยพันธุ์ H1N1 โดยต่อมำในปี พ.ศ. 2552
เชื้อไวรัสดังกล่ำวเปลี่ยนสำยพันธุ์เป็น H3N2 และ H1N1 2009 ซึ่ึ่งมีกำรระบำด
ไปทั่วโลกมำกกว่ำ 180 ประเทศ
ส�ำหรับในปัจจุบันทั่วโลกเผชิญกับภัยคุกคำมจำกโรคอุบัติใหม่
โดยเฉพำะโรคจำกเชื้อไวรัสโควิด–19 ซึ่ึ่งมีกำรแพร่ระบำดมำตั้งแต่ปลำยปี พ.ศ. 2562
โดยองค์กำรอนำมัยโลก (World Health Organization: WHO) ได้ประกำศให้กำรแพร่
เชื้อไวรัสโคโรนำสำยพันธุ์ใหม่หรือโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนำ 2019 เป็นกำรระบำดใหญ่
หลังจำกกำรลุกลำมไปอย่ำงรวดเร็วจำกเมืองอู่ฮั่น ประเทศจีน ไปสู่ทั่วทุกภูมิภำคของ
โลก โดยมีลักษณะของกำรแพร่ระบำดแบบฝอยละออง (Droplet transmission) ร่วมกับ
กำรสัมผัส (Contact transmission) นอกจำกนี้ เมื่อวันที่ 27 ธันวำคม 2563 องค์กำร
อนำมัยโลกได้แถลงในโอกำสวันเตรียมพร้อมรับมือโรคระบำดสำกล (International
Day of Epidemic Preparedness) โดยระบุว่ำ โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนำ 2019 จะไม่ใช่
โรคระบำดสุดท้ำยที่โลกต้องเผชิญ และถึงเวลำแล้วที่จะต้องศึกษำบทเรียนจำกกำร
แพร่ระบำดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนำ 2019 และจะต้องลดกำรรุกล�้ำและเบียดเบียน
สัตว์ป่ำ รวมทั้ง ภัยคุกคำมจำกภำวะโลกร้อนซึ่ึ่งส่งผลให้โลกเหมำะสมกับกำรอยู่อำศัย
ของสิ่งมีชีวิตน้อยลง และเป็นปัจจัยให้กำรยกระดับด้ำนสำธำรณสุขท�ำได้ยำกขึ้น
ทั้งนี้ คำดว่ำในห้วงต่อไป แนวโน้มที่จะเกิดโรคติดต่ออุบัติใหม่และ
อุบัติซึ่�้ำจะเพิ่มมำกขึ้น เนื่องจำกควำมเจริญอย่ำงรวดเร็วทั้งด้ำนชีวภำพ เทคโนโลยี
กำรติดต่อสื่อสำร และกำรเดินทำงข้ำมพรมแดนจะท�ำให้มีกำรแพร่ระบำดของโรค
อย่ำงรวดเร็วและกระจำยเป็นวงกว้ำง ซึ่ึ่งจะส่งผลต่อระบบสำธำรณสุข เศรษฐกิจ และ
ควำมมั่นคงของโลกอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยกรณีโควิด-19 เป็นบทเรียนที่สะท้อน
นักศึกษา วปอ. รุ่นที่ 63 41
