Page 17 - Bahan Ajar Digital Cerita Rakyat

Sorot sore isih sumunar ing pucuking wit kapuk, nanging malah manuke wis ora obah saka

panggonane. Joko Bandung katon tansah ngawasi manuk mau, ora let suwi lawang omah mbukak

saka njero, ana bocah wadon kang nggawa pasugatan kanggo dheweke. Joko Bandung ora nyana

ketemu wong wadon ayu, ing omahe Ki Wiro. Ki Wiro sing weruh Joko Bandung mesem, malah

ngguyu. Ki Wiro banjur njelasake yen jenenge bocah mau Kunti, anak siji-sijine Ki Wiro.

praupane lan kulite resik banget, beda karo masyarakat desa umume. Rambute, lakune, cara

ngladeni panganan, beda banget.

Wengi wis surup. Joko Bandung ngawasi wit kapuk sing mung katon ireng. Nanging dheweke

ngerti yen manuk kasebut isih ana ing kono. Dheweke banjur kelingan nalika sepisanan ndeleng

praupane Kunti, Joko Bandung dadi deg-degan, rasa sing durung tau dirasakake, sanajan

dheweke kerep ketemu karo wanita ayu.

Awang-awang ing sisih wetan wus malih abang, pratandha yen srengenge esuk wis njedhul.

Manuk kang mencok ing dhuwur wit randu banjur mabur lan ditututi dening Joko Bandung.

Nganti tekan ing pinggir alas, manuk kasebut mandheg ing wit kang mapan ing pinggir jurang.

Joko Bandung wis kesel, banjur njupuk gandhewo lan ngarahake. Ananging manuk mau mabur,

lan nyemplung ing dhasaring jurang.

Joko Bandung ujug-ujug mlayu nututi nganti tekan pinggir jurang. Jurang kasebut jero

banget, dheweke ora bisa nyekel. Dheweke weruh dhasar jurang saka ndhuwur. Katon omahe Ki

Wiro. Kanthi kali mili ing mburi omahe. Dumadakan Joko Bandung kelingan Kunti. Prawan desa

sing wis nggawe dheweke tresna. Dumadakan, dheweke mlaku mudhun ing jurang sing jero

kanggo menyang omahe Ki Wiro.

Tekan ing omahe Ki Wiro dheweke weruh Kunthi. Wektu iki Joko Bandung pancen

kesemsem marang Kunti. Dene Kunti banjur mlebu omah amarga isin. Ki Wiro meneng nyawang

kelakuane wong loro mau. Minangka wong tuwa, dheweke bisa ngrasakake lan ngira apa sing

dirasakake.

16 | S M P K E L A S V I I