Page 38 - Bahan Ajar Digital Cerita Rakyat

KALI CACING

Ing jaman biyen ana pawongan enom kang jenenge Joko Genthong. Joko Genthong

iku urip ana ing sawijining desa. Nalika wis diwasa, dheweke dadi siji-sijine nom-noman

kang urip ana ing ing desa kasebut. Joko Genthong seneng semedi ing panggonan kang

sepi sing kerep diarani panggonan kang mbebayani lan angker, nanging Joko Genthong

nganggep ora kaya mangkono. Miturut panemune, papan kasebut kepenak, aman lan

tentrem. Suwe-suwe jenenge Joko

Genthong saya misuwur, Solah

bawane sing sopan ndadekake

dheweke disenengi dening wong

akeh.

Ing jaman biyen ana

kedadeyan sing ora nyenengake lan

gawe kuciwane masyarakat. Nom-noman sing manggon ing dhusun Joko Genthong gelut

karo wong enom liyane saka dhusun tanggane, wiwitane regejegan iku mung salah paham,

nanging pungkasane dadi padu. Sawisé perkoro dadi rame, Joko Genthong melu campur

tangan amarga desane kewalahan nampa serangan saka warga desa liyane lan pranyata

dheweke bisa menang.

Wiwit iku jenenge Joko Genthong saya kondhang lan dadi omongan wong tuwa,

kang kepengin ndadekake mantune. Malah akeh uga wong wadon kang teka ing omahe Joko

Genthong kanthi niyat kepengen dadi bojone (ngunggah-unggahi), nanging ora ana wong

wadon siji-sijia sing narik kawigatene. Sawijining dina ana bocah wadon kang ngancem

yen lamarane ora ditampa, wong tuwane bakal meksa lan yen ora kasil, dheweke bakal

dipateni.

37 | S M P K E L A S V I I