Page 173 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

173

ไป แตก็เหมาะสมแลวสําหรับดักเฝาซากยิงเสือ พอเสร็จสรรพพรานใหญขึ้นไปตรวจดู แลวลงมา

บอกใหเกิด ไชยยันตและดาริน เตรียมขึ้นนั่งประจํา
“ผมกับคุณชายจะกลับมาเปลี่ยนเวรอีกครั้ง ในราวบายโมงครับ ถามันยังไมเขาทั้งเชาและ

บาย คืนนี้จะลองใหบุญคํากับจันมาผลัดนั่งบาง สลับกันสามผลัดอยูเชนนี้”

นัดแนะกันเปนที่เรียบรอย ม.ร.ว.ดารินก็ถูกสงใหขึ้นหางเปนคนแรก ไชยยันตไตตามขึ้น

ไปเปนคนที่สอง และเกิดอันทําหนาที่พรานคุมกันขึ้นไปเปนคนสุดทาย ซึ่งรพินทรกําชับไววา
กระสุนนัดแรกที่จะระเบิดขึ้นในกรณีที่ไอกุดยอนมากินซาก ใหเปนกระสุนของไชยยันต ใหเกิดมี

หนาที่คอยชวยซ้ําเทานั้นถาจําเปน ไชยยันตรับลูกซองกึ่งอัตโนมัติบรรจุหานัดของเชษฐาไวเปน

อาวุธประจํามือ ดารินไมมีปนติดมือมาดวยในคราวนี้ นอกจากปนสั้น .357 ซึ่งติดอยูในซองเข็มขัด

ขางเอว สวนเกิดนั้น รพินทรสั่งใหถือปนไรเฟล .375 เอชแอนดเอชของเขา สําหรับในกรณีฉุกเฉิน
อื่นๆ ทั้งสามรับประทานอาหารเชามาเรียบรอยแลว จึงไมจําเปนจะตองมีเสบียงกรังอะไรทั้งสิ้น

นอกจากกระติกน้ําซึ่งเกิดเปนผูสะพายอยู

แลวรพินทร เชษฐา และพวกที่มาจากแคมปทั้งหมด ก็ผละแยกเดินทางกลับมาแคมปที่
พัก ภายหลังจากทั้งสามขึ้นนั่งหางประจําเรียบรอย

แงซายนอนเอาผาขาวมาปดหนาอยูใตเกวียน รมเงากะหรางใหญหลังเต็นทของคณะ

นายจาง เมื่อรพินทรกับเชษฐากลับมาถึงแคมป

“แงซายตื่นในเวลากลางคืนครับ แตจะหลับในเวลากลางวัน ถาหากมีโอกาสที่จะหลับ
ได”

จอมพรานบอกนายจางของเขา ขณะที่มาหยุดยืนดูหนุมชาวดงอยูดวยกัน กอนจะกาวเขา

ไปในกระโจม

“ถางั้นก็ชางเถอะ คนทั่วๆ ไปหลับในเวลากลางคืน และตื่นในกลางวัน บางขณะและก็
บอยๆ อยูเหมือนกัน ที่เราตองการคนที่หลับกลางวันเพื่อใหตื่นกลางคืน โดยเฉพาะอยางยิ่งในภาวะ

เชนนี้ ผมชอบไอหมอนี่เสียจริงๆ ถูกชะตาพิลึก”

“แตก็อยาเพิ่งไววางใจสนิทนัก ตราบใดก็ตามที่เรายังไมสามารถพิสูจนไดวา หมอรวม

เดินทางมหาวิบากกับเราในครั้งนี้ดวยวัตถุประสงคแทจริงอะไร”
รพินทรวา แลวเขาก็บอกใหนายจางของเขากลับเขาไปนอนพักผอนเสีย

“ผมจะปลุกคุณชายในราวเที่ยงครึ่งครับ โปรดหลับใหสบาย”

เชษฐาโบกมือใหแลวก็เดินเขากระโจมไป รพินทรเดินไปเอนตัวที่ซอกโขดหินรมรื่น

ตอนหนึ่ง บุญคําก็นําเอาอาหารเชาและกาแฟมาใหเขา จอมพรานกินอยางรวดเร็วแลวทิ้งตัวลงนอน
“ถาไดยินเสียงปนจากดานคุณไชยยันตปลุกฉันทันที ถายังเงียบอยูมาปลุกตอนเที่ยงตรง

หามทุกคนไมใหยิงปนโดยไมจําเปนตลอดระยะเวลาที่เรายังไมไดตัวไอกุด”

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)