Page 170 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

170

ประมาณตีสามครึ่ง ลมหยุดสนิท แมแตใบไมก็ไมกระดิก ปาทั้งปาตกอยูในหวงสงบ

ชนิดจักจั่นเรไรก็ไมยอมทําเสียง เชษฐาเคลิ้มมอยไปอีก เพราะเบาใจที่ถึงอยางไร เขาก็มีรพินทรนั่ง
อยูเคียงขาง ครั้นแลวปจจุบันทันดวนนั้นเองก็ตื่นขึ้นเพราะเสียงอีกชนิดหนึ่ง ดังมาจากทางทิศเหนือ

ของลําหวยแหงเบื้องหนา เปนเสียงยอดไผหักและพงรกถูกเสียดสี เสียงนั้นไมดังนัก ระคนกับกลิ่น

อับๆ ของโคลนตมโชยมาสัมผัสจมูกอยางแรง กอนที่เขาจะขยับตัว ก็ไดยินเสียงกระซิบเรียกจาก

รพินทร
“คุณชายครับ”

“ผมยังตื่นอยู”

เขาตอบออกไป ยันตัวขึ้นนั่งตรงจากทาเอน พยายามเงี่ยหู

“ถาผมเขาใจไมผิด รูสึกวาชางโขลงจะเขามาอยูใกลๆ เรานี่เอง”
“ครับ มันชุมนุมกันอยูที่ดงไผเหนือหวยนี่ขึ้นไป หางไมเกิน 300 เมตร”

“เห็นจะไมเขาทีเสียแลวหรือยังไง คุณกับผมมีลูกซองกันคนละกระบอกเทานั้น มิหนําซ้ํา

ยังนั่งอยูบนพื้นดิน จะเอายังไงกันดี”

“เฉยไวเถิดครับ ผมเชื่อวา มันคงจะไมขามหวยมาทางฝงเราแนๆ อยางดีที่สุดก็เพียงแค

เฉียดเขามาทางฟากโนนเทานั้น”
“คุณคิดวาโขลงไอแหวงอยางวานั่นหรือเปลา?”

“ไมมีอะไรจะใหคะเนไดเลยครับ อาจใชหรืออาจไมใชก็ได แตผมอยากจะเชื่อวาไมใช

โขลงไอแหวงมากกวา เพราะโขลงของมันในระยะ 3 ปที่แลวมา ไมเคยหากินลงมาต่ํากวาปาหวาย
เลย มีแตจะเขาดงลึกเขาไปเปนลําดับ เพราะมันรูวาถูกตามลา”

“มันจะบายหนาไปทางแคมปเราหรือเปลาก็ไมรู”

“คงไมหรอกครับ เพราะเขาใกลก็คงไดกลิ่นควันไฟ อีกอยางหนึ่งชัยภูมิที่ตั้งแคมปของ

เราก็อยูบนชะงอนผาเหมาะดีสําหรับการตั้งรับ มันจะบุกขึ้นไปก็ลําบาก พวกที่แคมปพอยิงปะทะ

ขับไลได”
เสียงชางโขลงพาขบวนหากินเพลินใกลเขามาเปนลําดับ จนไดยินแมกระทั่งเสียงหายใจ

ทั้งสองนั่งเงียบกริบไมพูดคําใดกันเลย ความเยือกเย็นมีสติมั่นของพรานใหญ ทําใหเชษฐาพลอย

มั่นคงไปดวย ทั้งๆ ที่หัวใจของเขา เริ่มจะเตนแรงดวยความตื่นเตน เชษฐาเดาไมถูกเหมือนกันวา ถา
หากมันพาโขลงขามลําหวยมาฟากนี้

ทั้งเขาและรพินทรจะทําอยางไร

เปนเวลาถึงชั่วโมงเต็มๆ ของการหายใจไมทั่วทอง ที่ชางปาโขลงนั้นปวนเปยนอยูใน

ละแวกใกลเคียง ครั้นแลวมันก็พาโขลงเคลื่อนหางออกไปอยางสงบเปนระเบียบเรียบรอยทางดาน

ตะวันออก จนกระทั่งเงียบเสียงหายไป ซึ่งเปนเวลาฟาสางพอดี

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)