Page 45 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:41 Pagina 45

nemen van de trucker. Een waardig afscheid. Het dossier van de
trucker kon worden afgesloten, maar echte zekerheid over de oor-
zaak zouden we nooit krijgen. Wel aan zekerheid grenzende ver-
moedens. Geen enkele trucker zal zomaar zonder remmen op een
file inrijden.

Puzzel
Precies het ontrafelen van dat hele vraagstuk rond zo’n ongeval
is het boeiendste voor een wetsgeneesheer. Het is een puzzel
waarvan je weet dat er stukjes ontbreken en toch moet je het
hele plaatje bij elkaar zien te krijgen. Elke seconde van het on-
derzoek moet je jezelf met alle mogelijke kritische vragen besto-
ken. Dat helpt trouwens ook om het psychologisch vol te hou-
den. Je bent niet bezig met de gruwel en de gevolgen van de
gruwel, maar wel met het vraagstuk. Je moet je geest zodanig
openmaken dat je verder durft te denken. Net die concentratie
zorgt er ook voor dat je afstand neemt van de lichamen waarmee
je wordt geconfronteerd. Als je met een autopsie bezig bent en je
blijft erbij stilstaan dat je de dood van een jonge moeder en twee
kindjes onderzoekt, dan breek je. Dat wil niet zeggen dat het
dossiernummers worden. Absoluut niet. Vaak krijg ik mijn ‘klop-
je’ als ik later in het dossier de foto’s bekijk.
Hoe dan ook, de fysieke en geestelijke belasting zijn groot.
Fysiek is het zwaar; je staat uren over een lichaam gebogen en
geestelijk ben je je voortdurend bewust van de verantwoorde-
lijkheid die je draagt. Maar het is ook erg bevredigend omdat je
weet dat je op korte termijn hulp zult bieden. Als wetsgeneesheer
kun je immers helpen om een aantal van de meest prangende
vragen van de nabestaanden op te lossen. Die vragen zijn bijna
altijd te reduceren tot één hoofdvraag: heeft hij of zij pijn gehad?
Op deze vraag kan ik hun een antwoord geven, al moet ik als
wetsgeneesheer neutraal blijven, zowel tegenover het slachtoffer
als tegenover de verdachte. Als wetenschapper heb je het niet

45