Page 43 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team
P. 43

DVI  16-10-2007  09:41  Pagina 43







                               blijft ook maar een mens. Gelukkig misschien, maar op een der-
                               gelijk moment maakt het de zaak wel erg moeilijk. Als wetsgenees-
                               heer ben ik me heel erg bewust van de verantwoordelijkheid die
                               ik draag. Ik moet ervoor zorgen dat ik met de grootst mogelijke
                               zekerheid  aan  families  kan  zeggen  wie  welk  slachtoffer  is.  De
                               grootouders waren nog altijd aan het wachten. Zo lang je slacht-
                               offers  niet  hebt  geïdentificeerd,  kunnen  families  niet  aan  hun
                               rouwproces beginnen.
                                  Ik  moest  echter  ook  met  de  grootst  mogelijke  zekerheid  be-
                               palen wat de doodsoorzaak van de chauffeur was. Met mijn be-
                               vindingen,  met  wat  ik  wetenschappelijk  kan  vaststellen,  valt  of
                               staat een onderzoek. In andere zaken, zoals moorden, is die ver-
                               antwoordelijkheid zo niet nog groter. Het is door wat ik vind dat
                               ik  iemand  mee  doe  veroordelen,  of  vrijpleit.  Het  is  een  verant-
                               woordelijkheid  waar  elke  wetsgeneesheer  zich  elke  seconde  van
                               zijn  werk  van  bewust  moet  zijn.  Joan  zag  hoe  vol  mijn  vaatje
                               even was. Ik vergeet nooit hoe hij me met een heel klein zinnetje
                               moed insprak: ‘Kom, ‘t is de laatste.’
                                  De grootouders zijn uiteindelijk naar huis gegaan. Ik ook. Na
                               een  paar  uur  slaap  was  ik  opnieuw  alert  en  fris  genoeg  om  de
                               speurtocht naar de doodsoorzaak van de chauffeur verder te zet-
                               ten.  Een  lijkschouwing  op  een  verkoold  lichaam  is  niet  gemak-
                               kelijk,  maar  zelfs  een  lichaam  dat  ten  prooi  valt  aan  vuur,  kan
                               nog veel vertellen. Uitwendige kneuzingen zie je niet meer, maar
                               CO in het bloed en roet in de luchtwegen kun je wel nog gemak-
                               kelijk herkennen. Het zijn tekenen dat het slachtoffer nog adem-
                               de  toen  de  brand  uitbrak.  Het  zegt  niets  over  zijn  bewustzijns-
                               toestand:  ook  iemand  die  bewusteloos  is,  ademt.  Maar  het  zegt
                               wel  heel  duidelijk  dat  het  slachtoffer  nog  leefde  toen  de  brand
                               uitbrak.
                                  Twee  dingen  vielen  me  bij  de  chauffeur  onmiddellijk  op:  hij
                               had  een  lelijke  beenbreuk  en  er  zat  inderdaad  roet  in  de  lucht-
                               wegen  en  CO  in  het  bloed.  De  getuigenissen  van  andere  chauf-



                                                            43
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48