Page 44 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:41 Pagina 44

feurs werden bevestigd: de man had met zijn (gebroken) been
klem gezeten achter zijn dashboard en hij leefde nog na het on-
geval. De vrachtwagenchauffeur was gestorven ten gevolge van
de brand. Maar ik ontdekte nog iets anders. De chauffeur was
ook ziek. Hij leed aan myocarditis, een ontsteking van de hart-
spier. Het was goed mogelijk dat hij het zelf nooit had gemerkt
of er amper last van had gehad. Maar myocarditis kan wel leiden
tot plotseling onwel worden. Misschien lag daar de oorzaak van
het ongeval wel. Was onze chauffeur onwel geworden en had hij
daardoor de file niet kunnen vermijden.
De familie van de omgekomen trucker was ondertussen ook
aangekomen. Zij wilde koste wat het kost het lichaam van de
man zien. Vroeger zou dat absoluut onmogelijk zijn geweest.
Gelukkig is er veel veranderd, al is het niet altijd gemakkelijk.
Hoe kun je een familie voorbereiden op de confrontatie met een
lichaam dat helemaal is verbrand? We hebben ook op dat gebied
de laatste jaren veel geleerd. Je kunt mensen niet zomaar con-
fronteren met een verminkt lichaam. Ook als wetsgeneesheer
moet je je er voortdurend van bewust zijn dat dit een broer, een
vader, een zoon is. Dat je de familie de kans moet geven om af-
scheid te nemen omdat we ondertussen heel goed weten dat we
ze daarmee tegelijkertijd de kans geven op volwaardig rouwen.
Het lijkt mij daarom niet meer dan normaal dat je als wets-
geneesheer het lichaam dat je moet onderzoeken, met heel veel
respect behandelt. En dat je het met evenveel respect na de
autopsie in toonbare toestand probeert te brengen. Dat lukt niet
altijd, maar je kunt wel veel doen en je kunt de families ook pro-
beren voor te bereiden op wat ze te zien zullen krijgen. Daarom
hebben we eerst een polaroidfoto van de omgekomen trucker
genomen en die aan zijn broer getoond. Het was dan aan hem
om te beslissen of hij zijn ouders en de rest van de familie zou
aanraden het lichaam te groeten of niet. De man heeft er eigen-
lijk niet lang over nagedacht. De hele familie is afscheid gaan

44