Page 41 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:41 Pagina 41

Rouwproces
Mijn taak moest nog beginnen: ik moest de inzittenden van de
auto’s identificeren en uitzoeken of er bij de chauffeur van de
vrachtwagen een onmiddellijke oorzaak was te vinden waardoor
hij op de file was ingereden. De verkeersexpert had geen enkel
remspoor gezien, de chauffeur had zelfs geen moeite gedaan om
de rij auto’s te ontwijken.
Eén hypothese moest ik verder onderzoeken, maar kon ik ei-
genlijk al uitsluiten: de vrachtwagenchauffeur zat niet dood ach-
ter zijn stuur toen het ongeval gebeurde. Het had gekund dat de
man een hartaanval of een beroerte had gekregen, maar dat was
niet zo. Getuigen hadden, heel sterk onder de indruk, verklaard
hoe ze hadden gezien hoe de vrachtwagencabine in brand vloog
en hoe de chauffeur had geprobeerd om weg te geraken. Ze had-
den hun blusapparaten genomen, hadden geprobeerd om de
vlammen te doven, maar dat was niet gelukt. De chauffeur zat
kennelijk gekneld en was er niet in geslaagd om uit zijn vracht-
wagen te geraken. Hij was levend verkoold. Voor de getuigen was
dat traumatisch geweest: niets is zo erg als machteloos moeten
toezien hoe iemand sterft. Voor mij was die getuigenis erg be-
langrijk omdat het een paar hypothesen uitsloot.
Ik had samen met de verkeersdeskundige in de stuurcabine
gekeken en had een gsm op de grond zien liggen. Was de chauf-
feur aan het bellen en daardoor afgeleid? Het kon, maar het was
te gemakkelijk om daar meteen de oorzaak te vinden. Er lagen
ook opengevouwen wegenkaarten naast hem. Misschien was hij
even afgeleid toen hij op een van de kaarten de juiste weg was
gaan zoeken. Uiteindelijk waren we maar een paar kilometer van
het verkeersknooppunt van Bertem verwijderd. Of was er iets
anders aan de hand? De tachograaf was nog ‘leesbaar’. Die zou
ons misschien verder kunnen helpen...
In de loods werden de wrakken onderzocht. In het eerste
wrak vonden we waar we het meest voor hadden gevreesd: drie

41