Page 36 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:41 Pagina 36

Escorte
Niemand leek over veel informatie over het ongeval te beschik-
ken. Wel dat er verschillende vrachtwagens bij betrokken waren
en dat er vermoedelijk dodelijke slachtoffers in de wrakken la-
gen. Uit de melding was wel duidelijk dat het een ongeval buiten
proportie was. Toen we de E314 opreden, was het al meteen dui-
delijk dat we ons aan iets ergs konden verwachten. Wij reden in
de richting van Lummen, niet in de rijrichting van het ongeval,
maar zelfs daar was er een bijna stilstaande kijkfile. Wij hadden
één ‘zwaantje’ als escorte meegekregen – meer waren er niet, zo
werd gezegd – en we waren met drie auto’s. Ik reed als laatste in
mijn eigen wagen. De eerste wagen werd nog welwillend door-
gelaten. Vooral omdat de link tussen die wagen en de bereden
rijkswachter wel duidelijk was. De tweede auto kon nog mee
glippen, maar ikzelf, in de derde auto, had het moeilijk om de
voorgangers te volgen. De chauffeurs dachten kennelijk dat ik
mee profiteerde van de geëscorteerde auto’s vooraan en ik kon
de voertuigen met de parketmagistraten amper bijhouden.
De verkeersdeskundige, een man die bij dit soort ongevallen
een onontbeerlijke expert is, heeft uren op zich laten wachten.
Hij geraakte niet door de aanschuivende file. De man belde, bij-
na radeloos, naar de politie met de vraag of hij alstublieft geen
escorte kon krijgen. De enige manier waarop hij op de plaats van
de feiten kon geraken, zou via de ondertussen afgesloten tegen-
overgestelde rijrichting zijn. De politie reageerde heel laconiek.
Als mijnheer dat zo wilde oplossen, dan moest hij dat maar doen.
Op eigen risico weliswaar. Maar een escorte was er niet, laat
staan dat hij er een zou krijgen. Dat we later, op de plaats van het
ongeval, een vijftal motoragenten tegen een politievoertuig ge-
leund zagen staan ‘toekijken’, zullen we maar vergeten. Het was
de eerste les van die dag: ramptoerisme bestaat in alle geledin-
gen, zelfs bij de politie.

36