Page 39 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team
P. 39

DVI  16-10-2007  09:41  Pagina 39







                               gewoon onmogelijk om daar levend uit te komen.
                                  Joan  stelde  voor  om  de  vrachtwagens  letterlijk  uit  elkaar  te
                               trekken,  de  auto’s  te  takelen,  ze  in  te  pakken  en  over  te  brengen
                               naar  een  loods  in  Aarschot,  tien  kilometer  terug.  Niemand  had
                               zin om het onderzoek van die voertuigen te doen terwijl de hal-
                               ve  wereld  toekeek.  Maar  vooraleer  aan  takelen  kon  worden  ge-
                               dacht,  moest  de  verkeersdeskundige  ter  plaatse  zijn.  Alleen  hij
                               kon  uit  de  toestand  van  de  auto’s  en  de  vrachtwagens  alle  gege-
                               vens halen die nodig waren om een degelijke analyse van het on-
                               geval  te  maken.  Dus  moesten  we  wachten  op  die  man  die,  een
                               hartaanval nabij, ergens en route in een onoverkomelijke file stond
                               aan te schuiven en nog altijd aan het proberen was om een paar
                               meter  verder  te  geraken.  Alleen  hij  kon  alle  elementen  noteren,
                               inventariseren en op een rijtje zetten. Pas nadat hij zijn werk had
                               gedaan, konden we denken aan takelen.
                                  Ondertussen probeerde het DVI iets meer te weten te komen
                               over  de  verkoolde  vrachtwagenchauffeur  en  de  inzittenden  van
                               de personenauto’s. De eigenaar van de firma voor wie de chauf-
                               feur  reed,  dacht  dat  de  chauffeur  een  Turk  was.  De  politie  nam
                               dat niet zomaar aan. Vaak verwisselen chauffeurs aan de grens.
                                  Speurders  bogen  zich  ondertussen  over  de  twee  personen-
                               voertuigen  en  hun  inzittenden.  Pas  toen  de  vrachtwagens  uit
                               elkaar  werden  getrokken  en  de  voertuigen  min  of  meer  waren
                               vrijgemaakt, zagen geoefende ogen de stukken nummerplaat. In
                               de  auto’s  zag  ik  verkoolde  resten  van  menselijke  lichamen.  De
                               bevestiging  van  de  eerste  nummerplaat  kwam  maar  een  paar
                               minuten later. Ik dacht aan die twee oudere mensen die vertwij-
                               feld  op  nieuws  zaten  te  wachten  in  Gasthuisberg.  Een  van  de
                               auto’s was wel degelijk die van hun dochter. Voor hen was de on-
                               zekerheid voorbij. De andere auto was eigendom van een wedu-
                               we. Van de moeder en haar kindjes wisten we dat zij op dat mo-
                               ment  op  die  plaats  moesten  zijn.  Van  de  weduwe  wisten  we  het
                               niet. Daarom nam de coördinatiecel van het DVI in Brussel con-



                                                            39
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44