Page 170 - Publicationa15
P. 170
162 ไพบูลย์ วราหะไพฑูรย์
9. ความพยายามในการให้มีกฎหมายว่าด้วยการชุมนุมสาธารณะ และ
ความเห็นเกี่ยวกับการชุมนุมสาธารณะ
9.1 ความพยายามในการให้มีกฎหมายว่าด้วยการชุมนุมสาธารณะ
การด�าเนินความพยายามที่จะให้มีกฎหมายว่าด้วยการชุมนุม
สาธารณะมีมาอย่างต่อเนื่อง อย่างน้อยมีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและ
คณะรัฐมนตรีเป็นผู้เสนอร่างพระราชบัญญัติ รวม 5 ฉบับ โดยในช่วงปี 2554
ได้มีการเสนอเข้าสู่การพิจารณาของสภาผู้แทนราษฎร ดังนี้
(1) ร่างพระราชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะ พ.ศ. .... (คณะรัฐมนตรี
เป็นผู้เสนอ)
(2) ร่างพระราชบัญญัติจัดระเบียบการชุมนุมในที่สาธารณะ พ.ศ. ....
(นายจุมพฏ บุญใหญ่ กับคณะ เป็นผู้เสนอ)
(3) ร่างพระราชบัญญัติการส่งเสริมการใช้สิทธิชุมนุมในที่สาธารณะ
พ.ศ. .... (นายสถาพร มณีรัตน์ กับคณะ เป็นผู้เสนอ)
(4) ร่างพระราชบัญญัติการบริหารการใช้สิทธิชุมนุมในที่สาธารณะ
พ.ศ. .... (นางสาวผ่องศรี ธาราภูมิ กับคณะ เป็นผู้เสนอ)
(5) ร่างพระราชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะและการเดินขบวน
พ.ศ. .... (นายพีรพันธุ์ พาลุสุข กับคณะ เป็นผู้เสนอ)
ต่อมามีผู้เสนอขอถอนร่างพระราชบัญญัติออกจากการพิจารณาของ
สภาผู้แทนราษฎร จ�านวน 2 ฉบับ ได้แก่ ร่างพระราชบัญญัติฯ ของนายสถาพร
มณีรัตน์ กับคณะ เป็นผู้เสนอ และร่างพระราชบัญญัติฯ ของนายพีรพันธุ์ พาลุสุข
กับคณะ เป็นผู้เสนอ ส่วนร่างพระราชบัญญัติฯ ที่เสนอโดยนายจุมพฏ บุญใหญ่
กับคณะ นั้น ผู้รับรองได้ขอถอนการรับรอง จึงท�าให้ร่างพระราชบัญญัติฯ ตกไป
ตามข้อบังคับการประชุมสภาผู้แทนราษฎร จึงคงเหลือร่างพระราชบัญญัติฯ
ที่เข้าสู่การพิจารณาของสภาผู้แทนราษฎร ชุดที่ 23 จ�านวน 2 ฉบับ คือ
(1) ร่างพระราชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะ พ.ศ. .... (คณะรัฐมนตรี
เป็นผู้เสนอ)
(2) ร่างพระราชบัญญัติการบริหารการใช้สิทธิชุมนุมในที่สาธารณะ
พ.ศ. .... (นางสาวผ่องศรี ธาราภูมิ กับคณะ เป็นผู้เสนอ)
_17-0315(141-177)8.indd 162 4/27/60 BE 11:57 AM
