Page 72 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 72

3   Części


                          mowy


                     Rzeczownik zbiorowy, mimo iż jest w liczbie pojedynczej, oznacza zbiór przedmiotów
                     jednostkowych:
                              Foule, tas, troupeau.


               84    d)   Rzeczowniki proste oraz złożone
                          Noms simples et noms composés

                     Rzeczownik prosty stanowi jeden wyraz:
                              Ville, chef.

                     Rzeczownik złożony składa się z kilku wyrazów mających wspólne znaczenie oraz
                     odnoszących się do tego samego pojęcia:
                              Chemin de fer, arc-en-ciel.




                     B.  RODZAJ RZECZOWNIKA LE GENRE DU NOM

               85    W  języku  francuskim,  w  odróżnienieniu  od  języka  polskiego,  występują  tylko  dwa
                     rodzaje: męski (masculin) oraz żeński (féminin).

                     a)  Nazwy istot są najczęściej rodzaju męskiego, gdy oznaczają ludzi lub zwierzęta
                       płci  męskiej;  mogą  być  one  poprzedzone  rodzajnikiem  nieokreślonym  un  lub
                       określonym le (l‘):
                              Le père, un cerf.

                       Nazwy istot są rodzaju żeńskiego, gdy oznaczają ludzi lub zwierzęta płci żeńskiej.
                       Mogą być poprzedzone rodzajnikiem nieokreślonym une lub określonym la (l‘):
                              La mère, une brebis.
                     b) Nazwy  przedmiotów  oraz  rzeczowniki  abstrakcyjne  są  rodzaju  męskiego  lub
                       żeńskiego. Ich rodzaj jest zależny od pochodzenia wyrazu, jego formy lub analogii
                       z innymi wyrazami należącymi do tej samej rodziny.


                     1.  Żeńska forma rzeczowników Le féminin des noms

                     N.B.
                     Żeńską formę rzeczowników wyraża się następująco:
                      o
                     1  dodając samogłoskę -e do formy rodzaju męskiego;
                      o
                     2   zmieniając lub dodając przyrostek;
                     3   stosując  formę  rzeczownika  zarezerwowaną  dla  rodzaju  żeńskiego;  jej  rdzeń  może  być
                      o
                       taki sam, jak w przypadku formy rodzaju męskiego, może także się różnić i mieć odrębną
                       etymologię.  Należy  również  zauważyć,  iż  w  przypadku  niektórych  nazw  istot  taka  sama
                       forma obowiązuje zarówno dla rodzaju męskiego, jak i żeńskiego¹.


                     1.  W ostatnich latach liczne kraje frankofońskie wprowadziły rozporządzenia dotyczące tworzenia żeńskich
                       form  nazw  własnych,  zawodów,  stopni  itp.  Zjawisko  to  jest  omówione  szczegółowo  w  dalszej  części
                       Gramatyki (§ 512).

                72
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77