Page 28 - บทที่4-60
P. 28
เป็นวันหรือสัปดาห์ อาการของโรคอาจทุเลาไปเองแต่ไม่หายขาด ผู้ป่วยมักจะมาด้วยอาการมองเห็นภาพ
ซ้อน กลืนล าบาก หายใจล าบากเนื่องจากการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อช่วยในการหายใจ อาการของ
กล้ามเนื้อส่วนต้นที่อ่อนแรง เช่น หวีผมล าบาก สระผมล าบาก หยิบของเหนือศีรษะล าบาก ขึ้นบันไดล าบาก
หรือเวลานั่งยองๆแล้วลุกขึ้นยืนล าบาก
การวินิจฉัยใช้การซักประวัติการด าเนินโรค การตรวจร่างกายเพื่อแยกสาเหตุที่ท าให้มีอาการ
กล้ามเนื้ออ่อนแรงอื่นๆ ออกไปประกอบกับการตรวจทดสอบทางเภสัชวิทยา ได้แก่ Tensilon test และการ
ตรวจไฟฟ้ากล้ามเนื้อตลอดจนการตรวจทางภูมิคุ้มกัน (autoantibodies)
Tensilon test
ใช้ยา Edrophonium chloride ฉีดเข้าทางหลอดเลือดด า ดูการตอบสนองของอาการอ่อนแรงซึ่ง
จะปรากฏผลในเวลาอันรวดเร็วภายในประมาณ 30 วินาที อาจใช้ยา Neostigmine แทนได้แต่จะออก
นานกว่า Edrophonium ผลการตรวจนี้อาจให้ผลบวกในโรค neuromuscular junction อื่นๆ ได้ เช่น
Lambert-Eaton myasthenia syndrome , botulism ได้
การตรวจทางไฟฟ้ากล้ามเนื้อ (Electomyographic study) ได้แก่ การตรวจ Repetitive nerve
stimulation (RNS) ซึ่งจะพบปรากฏการณ์ decremental response ภายหลังการใช้ supramaximal stimulation
การตรวจ Single fiber EMG เป็นการวัด action potential ของ muscle fiber ซึ่งมีความไวสูงในการวินิจฉัย
แต่อาจมีความจ าเพาะต่ าซึ่งต้องอาศัยการตรวจการน ากระแสประสาทร่วมด้วยเพื่อแยกโรคอื่นๆ ออกไป
การตรวจ autoantibodies ในปัจจุบันมีส่วนช่วยในการวินิจฉัยอย่างมากซึ่งสัมพันธ์กับลักษณะทาง
คลินิกของผู้ป่วย ตัวอย่างเช่น Antiacetylcholine receptor (AChR), Anti-muscle-specific-receptor tyrosine
kinase (Anti-MuSK) เป็นต้น
การรักษาโรคมีเป้าหมายเพื่อให้ผู้ป่วยหายจากโรคและสามารถด าเนินชีวิตประจ าวันได้อย่างเป็น
ปกติและมีผลข้างเคียงจากการรักษาน้อยที่สุด โดยทั่วไปการรักษาประกอบด้วย การรักษาด้วยยา ได้แก่ยา
ในกลุ่ม acetylcholine esterase inhibitor ยากดภูมิคุ้มกัน ยาต้านแอนติบอดี การท า plasmapheresis การ
ผ่าตัดต่อมไทมัสทั้งนี้การให้ยาชนิดใดๆ และผลของการรักษาขึ้นกับระยะการด าเนินโรคนอกจากนี้ผู้ป่วยยัง
ควรได้รับค าแนะน าในการปฏิบัติตัวที่เหมาะสม เช่น การหลีกเลี่ยงสิ่งกระตุ้นที่อาจมีผลต่อการด าเนินโรค
สราวุธ สุขสุผิว_ภาคการศึกษาที่ 3/2560
