Page 140 - Thai Heritage from Space_ebook
P. 140
“สุวรรณภูมิ”
ดินแดนบนเส้นทางการค้าและวัฒนธรรมตะวันตก-ตะวันออก
แผนที่เดินเรือในเอกสารปโตเลมี (พ.ศ. ๖๙๓) แสดงให้เห็นบริเวณ “Aurea พ.ศ. ๒๓๕ พระเจ้าอโศกมหาราช ภายหลังการประชุมสังคายนาพระไตรปิฎก
Khersonesus” หมายถึง “แผ่นดินทอง” ตรงกับ “สุวรรณภูมิ” ในคัมภีร์ชาดกโบราณ ทรงส่งพระธรรมทูตไปเผยแผ่พระพุทธศาสนายัง “สุวรรณภูมิ” ชาวสุวรรณภูมิ ได้มี
และเอกสาร บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการเดินทางค้าขาย จากประเทศอินเดีย ศรัทธารับไว้และถือปฏิบัติด้วยความภูมิใจตลอดเรื่อยมาช้านาน ตามเอกสารและชาดก
ถึงเอเชียอาคเนย์ กล่าวว่า สุวรรณภูมิอยู่ทางทิศตะวันออกของอินเดีย จึงเป็นที่แน่ชัดว่า สุวรรณภูมินั้น
หมายถึง แผ่นดินคาบสมุทรเอเชียอาคเนย์ที่ขวางกั้นระหว่างทะเลอันดามันใน
“ดินแดนสุวรรณภูมิ” เป็นชื่อเรียกแผ่นดินที่มีการกล่าวถึงในเอกสารโบราณ มหาสมุทรอินเดีย และอ่าวไทยในทะเลจีนใต้ และอยู่บนเส้นทางค้าขายระหว่าง
และชาดก มีความหมายว่า “แผ่นดินทอง” หมายถึง ดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์ อินเดีย-จีน หรือเป็นศูนย์กลางการค้าของประเทศในดินแดนโพ้นทะเลทั้งทางตะวัน
ดังปรากฏใน “พระมหาชนก” พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ออกและตะวันตก
ภูมิพลอดุลยเดช เมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๙ จากต้นฉบับพระไตรปิฎก (พระสุตตันตปิฎก
ขุททกนิกายชาดก เล่มที่ ๔ ภาคที่ ๒) กล่าวถึงพระมหาชนกเดินทางมา ปัจจุบันมีหลายประเทศตั้งอยู่บนแผ่นดินคาบสมุทรเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ค้าขายที่ “สุวรรณภูมิ” แต่เรือแตกกลางทะเล พระมหาชนกต้องใช้ความอดทน และมีพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจ�าชาติ ซึ่งแต่ละประเทศมีความภูมิใจและปรารถนา
เพียรพยายามว่ายน�้าให้ถึงฝั่ง ให้ “สุวรรณภูมิ” ดินแดนแห่งวัฒนธรรมและการค้าที่เจริญรุ่งเรืองยาวนาน
ในประวัติศาสตร์ ตั้งไว้ในประเทศของตน
เส้นทางเดินเรือทางทะเลของชาวจีน
Chinese’ Sea Voyages
1) Ying, 7 Century
th
2) Sui 607-10 AD
3) Faxian September 413 - June 414
(Paul Wheatley, 1973)
126 126 l
