Page 332 - Thai Heritage from Space_ebook
P. 332

 ลุ่มทะเลสาบสงขลา



                   “ลุ่มทะเลสาบสงขลา” ในที่นี้หมายถึงบริเวณที่ราบชายฝั่ง  ภาพจากดาวเทียมและแผนที่แสดงให้เห็นขอบเขตของ
             ทะเล คลุมพื้นที่ต่อเนื่ิองของ ๓ จังหวัด ได้แก่ นครศรีธรรมราช  ทะเลสาบสงขลาและที่ราบลุ่มล้อมรอบ  ด้านตะวันตกปิดกั้น
             พัทลุง และสงขลา ล้อมรอบทะเลสาบสงขลา ซึ่งมีขนาดใหญ่ตั้งอยู่ ในแนวเหนือ-ใต้ด้วยเทือกเขานครศรีธรรมราช เป็นแนวสันปันน�้าสู่
             ติดอ่าวไทย  เกิดจาก  “สันทรายชายฝั่งทะเลสทิงพระ”  ปิดกั้น    ทะเลอันดามันและทะเลอ่าวไทย พื้นที่ด้านตะวันออกของทะเลสาบ
             ภายหลังบางส่วนตื้นเขินเป็นแผ่นดิน บางส่วนยังคงสภาพเป็นที่ลุ่ม เป็นที่ราบและ “สันทรายชายฝั่งทะเลสทิงพระ” มีทางออกสู่ทะเล

             และทะเลสาบ  ด้านฝั่งทะเลสันทรายสทิงพระมีแนวชายฝั่งเป็น  ที่ปากทะเลระหว่างหัวเขาแดงและแหลมสมิหลา
             เส้นตรงยาวที่สุดของประเทศ  มีความยาวตามแนวชายฝั่งทะเล  (1)  ภาพจากดาวเทียมบันทึกในช่วงเวลามีน�้าท่วมขังแสดง
             ประมาณ ๑๕๖ กิโลเมตร จากสันดอนจะงอยแหลมตะลุมพุก จังหวัด ให้เห็นขอบเขตทะเลสาบในอดีตกว้างไกลขึ้นไปทางทิศเหนือจนถึง
             นครศรีธรรมราช ถึงหัวเขาแดงที่ปากทะเลสาบสงขลา ตรงกันข้าม ที่ตั้งเมืองนครศรีธรรมราช บ้านพุควนเคร็งเป็นเกาะกลางทะเลสาบ
             เป็นแหลมสมิหลา เป็นลักษณะชายฝั่งที่มีคลื่นลมและกระแสน�้าแรง  พบหลักฐานมีการอยู่อาศัยย้อนหลังไปได้กว่าพันปี                    พรุควนเคร็ง
             เห็นได้ในภาพจากดาวเทียม (1, 2)                        (2)  ภาพดาวเทียมแสดงให้เห็นขอบเขตของทะเลสาบ
                   แผนที่เดอ ลามาร์ พ.ศ. ๒๒๓๐ (3) แสดงให้เห็นสภาพ  ปัจจุบันแคบลง เกิดเป็นแผ่นดินเนื่องจากตะกอนทับถมและการลด
             ชายฝั่งสันดอนจะงอยทั้งสองแห่งถูกกัดเซาะหายไป และคาดเดาว่า ระดับลงของน�้าทะเล เชื่อได้ว่าเป็นลักษณะและช่วงเวลาเดียวกัน
             อาจเกิดขึ้นพร้อม  ๆ  กันกับที่ก�าแพงเมือง-คูเมืองที่หัวเขาแดง   กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในที่ราบปากแม่น�้าเจ้าพระยา

             ซึ่งถูกท�าลายเหลือแต่ป้อม แผนที่เดอ ลามาร์ จึงมิได้เป็นเพียงแสดง  (3)  แผนที่เดอ ลามาร์ เมื่อประมาณ ๓๐๐ ปีที่ผ่านมา
             ให้รู้ถึงร่องรอยมรดกวัฒนธรรมบริเวณชายฝั่งทะเลอ่าวไทยของ  แสดงให้เห็นว่าทางออกทะเลผ่าน “ทะเลน้อย” และปากพนัง ตื้นเขิน
             ภาคใต้เท่านั้น หากแต่เมื่อได้พิจารณาสภาพธรณีสัณฐานเปรียบเทียบ เดินทางไม่สะดวก
             ด้วยภาพจากดาวเทียมแล้ว ช่วยให้สันนิษฐานว่า อุบัติภัยอย่างที่
             เกิดกับแหลมตะลุมพุก  พ.ศ.  ๒๕๐๕  และตามหลักฐานแผนที่
             เห็นได้เป็นบริเวณกว้างเกิดขึ้นแล้วในอดีต เป็นอุทาหรณ์ให้ระวังถึง
             ภัยธรรมชาติที่อาจเกิดขึ้นได้อีกในอนาคต                                                           (1)
                                                                                                              06 ํ 58’ N
                                                                                                              99 ํ 27’ E


                                                                                                                                        09 ํ 01’ N
                                                                                                                                        103 ํ 29’ E




           พังงา             แม่นํ้าตาปี     นครศรีธรรมราช
                      คลอง  ปกาสัย


                  กระบี่                      แม่นํ้า
                                  แม่นํ้าตรัง  ปากพนัง

        ภูเก็ต                                                                         อ่าวไทย

                                              พัทลุง
                                   ตรัง




                                                             สงขลา
                                                คลองรัฐภูมิ

                                                        คลองอู่ตะเภา  คลองนาทวี  แม่นํ้าปัตตานี
           อันดามัน                                                           ปัตตานี
                                                              คลองลําเปา  คลองเทพา  ยะลา
                                                 สตูล

                                                  กัวลาเปอร์ลิส                             นราธิวาส
                                                                                   แม่นํ้าสายบุรี  แม่นํ้ายะกัง

                                                                                            แม่นํ้าโก-ลก





      05 ํ 14’ N                                       บูจังวัลเลย์
      98 ํ 09’ E
           318 318  l                                                              มาเลเซีย
   327   328   329   330   331   332   333   334   335   336   337