Page 411 - JCI 7th edition - BPK9 hospital
P. 411
มาตรฐานการรับรอง JCI สำหรับโรงพยาบาล ฉบับที่ 7 411
แก้แค้นหรือการไม่ให้ความสำคัญ วัฒนธรรมความปลอดภัยรวมถึงการให้ความเคารพกันอย่างสูงระหว่างกลุ่มวิชาชีพ
ซึ่งไม่มีพฤติกรรมก่อกวน (disruptive behavior) หรือพฤติกรรมอื่นๆ การป้อนข้อมูลกลับของบุคลากรผ่านการ
สำรวจหรือกลไกอื่นๆ ที่สามารถขัดเกลาพฤติกรรมที่พึงประสงค์และสามารถสนับสนุนความเป็นแบบอย่างของสมาชิก
บุคลากรสายแพทย์
การประเมินผลของพฤติกรรมสามารถทำได้ดังนี้
รพ.บางปะกอก 9 อินเตอร์เนชั่นแนล
• การประเมินว่าสมาชิกบุคลากรสายแพทย์เข้าใจและสนับสนุนจรรยาบรรณในเรื่องพฤติกรรมของโรงพยาบาล
รวมถึงการระบุพฤติกรรมที่ยอมรับได้และยอมรับไม่ได้
ใช้อบรมภายใน
• ไม่มีการรายงานโดยสมาชิกบุคลากรสายแพทย์เกี่ยวกับพฤติกรรมที่ระบุว่าไม่เป็นที่ยอมรับ และ
• การรวบรวม วิเคราะห์ และใช้สารสนเทศและข้อมูลจากการสำรวจบุคลากรและแหล่งอื่นๆ ที่เกี่ยวกับ
วัฒนธรรมความปลอดภัยในโรงพยาบาล
กระบวนการประเมินผลการประกอบวิชาชีพอย่างต่อเนื่องควรระบุว่า การบรรลุผลสำเร็จและความท้าทายที่เกี่ยวข้อง
ของสมาชิกบุคลากรสายแพทย์ในความพยายามที่จะเข้าร่วมอย่างเต็มที่ในวัฒนธรรมความปลอดภัยและเที่ยงธรรม
ห้ามจำหน่าย
เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการทบทวน (ดู SQE.10 ร่วมด้วย)
ความก้าวหน้าในวิชาชีพ (Professional Growth)
สมาชิกบุคลากรสายแพทย์ก้าวหน้าและมีวุฒิภาวะตามองค์กรที่ตนทำงานอยู่ค่อยๆ เจริญขึ้น มีการนำเข้าผู้ป่วยกลุ่ม
ใหม่ เทคโนโลยีใหม่ และวิทยาศาสตร์การแพทย์ใหม่ สมาชิกบุคลากรสายแพทย์แต่ละบุคคลมีปริญญาแตกต่างกันจะ
สะท้อนความก้าวหน้าและการพัฒนาในมิติสำคัญของการดูแลสุขภาพและการประกอบวิชาชีพดังต่อไปนี้
• การดูแลผู้ป่วย (patient care) รวมถึงการให้การดูแลผู้ป่วยด้วยความเห็นอกเห็นใจ ความเหมาะสมและมี
ประสิทธิผลสำหรับการส่งเสริมสุขภาพ การป้องกันโรค การรักษาโรค และการดูแลระยะสุดท้ายของชีวิตตัว
วัดที่สามารถใช้ได้ ได้แก่ ความถี่ของบริการป้องกันและรายงานจากผู้ป่วยและครอบครัว (ดู PCC.3.1 ร่วม
ด้วย)
• ความรู้ทางการแพทย์/คลินิก (medical/clinical knowledge) รวมถึงความรู้และวิทยาการด้านชีวการ
แพทย์ ด้านคลินิก ด้านระบาดวิทยา และด้านสังคมพฤติกรรมศาสตร์ เช่นเดียวกับการประยุกต์ใช้ความรู้ใน
การดูแลผู้ป่วยและให้การศึกษาแก่ผู้อื่น (ตัววัดที่สามารถใช้ได้ รวมถึง การประยุกต์ใช้แนวทางเวชปฏิบัติ การ
ปรับใช้และการปรับปรุงแนวทางใหม่ การมีส่วนร่วมในการประชุมทางวิชาชีพ และการตีพิมพ์) (ดู GLD.11.2
ร่วมด้วย)
• การเรียนรู้และพัฒนาบนพื้นฐานการปฏิบัติ (practice-based learning and improvement) รวมถึงการใช้
หลักฐานและวิธีการทางวิทยาศาสตร์เพื่อสืบสวน ประเมินผล และปรับปรุงการดูแลผู้ป่วยอย่างต่อเนื่องโดย
อาศัยการประเมินตนเองและการเรียนรู้ตลอดชีพ (ตัวอย่างของตัววัดที่สามารถใช้ได้ ได้แก่ การสืบสวน/การ
วิจัยทางคลินิกที่มาจากแรงบันดาลใจของตนเอง การได้รับสิทธิทางคลินิกใหม่จากการศึกษาและการได้รับ
