Page 57 - อนัมศึกษา 2
P. 57
๕๑
๓. ประภาการีภูมิ (มีความสวาง) พระโพธิสัตวทำลายอวิชชาไดเด็ดขาด มีความอดทนทุก
ประการ (ภูมินี้ มีขันติบารมีเปนใหญ)
๔. อรรถจีสมดีภูมิ (รุงเรือง) พระโพธิสัตวมีความเพียรในการบำเพ็ญธรรม(ภูมินี้มีวิริยบารมีเปน
ใหญ)
๕. ทุรชยาภูมิ (ผูอื่นชนะยาก) พระโพธิสัตวละสภาวะแหงสาวกยาน กับปจเจกโพธิยาน ซึ่งเปน
ธรรมเครื่อง กั้นพุทธภูมิ (ภูมินี้มีฌานบารมีเปนใหญ)
๖. อภิมุขีภูมิ (มุงหนาตอทางพระนิพพาน) พระโพธิสัตวบำเพ็ญยิ่งในปญญาบารมี เพื่อรูแจง
เห็นชัดใน ปฏิจจสมุปปาท (ภูมินี้มีปญญาบารมีเปนใหญ)
๗. ทูรังคมาภูมิ (ไปไกล) พระโพธิสัตวมีอุบายอันฉลาดแมบำเพ็ญกุศลนอย แตไดผลแกสรรพสัตว
มาก (ภูมินี้มีอุบายบารมีเปนใหญ)
๘. อจลาภูมิ (ไมคลอนแคลน มั่นคง) พระโพธิสัตวบำเพ็ญหนักไปในปณิธานบารมี
๙. สาธุบดีภูมิ พระโพธิสัตวแตกฉานในอภิญญาและปฏิสัมภิทาญาณ (ภูมินี้บำเพ็ญหนักในพล
บารมี) ๑๐. ธรรมเมฆภูมิ พระโพธิสัตวบำเพ็ญหนักในญาณบารมี มีจิตอิสระ ไมติดในรูปธรรม
นามธรรม (บำเพ็ญหนักญาณบารมี)
เมื่อพระโพธิสัตวบำเพ็ญ ทศภูมิ เต็มบริบูรณแลว ยอมมีพระคุณเทียบเทาพระพุทธเจา เหลือ
อีกชาติเดียว ก็จักตรัสรูเปนพระพุทธเจาเชนเดียวกับ พระศรีอริยเมตไตรยโพธิสัตว
สรุปความวา จะถือปฏิบัติในนิกายใดๆก็ดี ผูบรรลุความเห็นแจง จะตองดำเนินไปตามหลัก คือ
ศีลสมาธิ และปญญา เพื่อจะทำใหแจงใน อริยสัจ ๔ (ตื๋อ เด พาบ) คือ ทุกข สภาพที่ทนไดยาก สมุทัยเหตุ
ใหเกิดทุกข นิโรธ ความดับทุกข มรรค แนวทางปฏิบัติไปสูความดับทุกข