Page 80 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า

ประวัติศาสตร์จานเดียว

นอกจากพระองค์จะทรงผิดหวังกับการทรยศของพวกมอญแล้ว
พระองค์ยังผิดหวังกับพฤติกรรมของอังกฤษที่ไม่รักษาสัญญา จึงเป็นเหตุให้
พม่าอ้างสิทธิ์ในการยึดเอาแหลมนีเกรสคืนมา

ปัญหาคือพวกมอญที่หนีเข้ามาพึ่งไทย ทางเราเองก็ยินดีรับเพราะ
เห็นว่าพม่าเริ่มจะเข้มแข็งขึ้นทุกที ถ้าปล่อยให้พม่ากับมอญร่วมมือกัน
ประเดี๋ยวไทยจะเป็นอันตราย ฝั่งพม่าก็มองว่าไทยกำาลังเข้ามายุ่มย่ามกับ
เรื่องภายในของพม่า เพราะตั้งแต่ที่ไทยเป็นเอกราช พม่าก็มองว่าไทยนี่

แหละเป็นฝ่ายที่เสี้ยมให้เกิดการกบฎในพม่าอยู่บ่อยๆ ทั้งจากมอญหรือ
ไทยใหญ่ ประกอบกับที่พระเจ้าอลองพญาก็มีแผนที่จะยึดเอากรุงศรีอยุธยา
กลับมาอีกครั้งอยู่แล้ว จึงเริ่มแผนการทำาศึกกับไทยอีกรอบ แต่น่าเสียดายที่
พระองค์ไม่มีโอกาสได้เหยียบกรุงศรีอยุธยาในฐานะเมืองขึ้นเหมือนอย่างที่

ตั้งพระทัยไว้

********************

ขณะที่ตระเตรียมทัพหวังจะบุกกรุงศรีอยุธยา พระเจ้าอลองพญา
ทรงพระประชวรและเสด็จสวรรคตอย่างปัจจุบันทันด่วน ในขณะที่พระ
ชนมายุเพียง ๔๖ พรรษา ทรงครองราชย์ได้เพียง ๘ ปีเท่านั้น (บางตำาราก็ว่า
พระองค์ประสบอุบัติเหตุระหว่างจัดทัพทำาศึกกับไทย)

แต่ ๘ ปีแห่งการครองราชย์ของพระองค์ก็สามารถทำาให้พม่ากลับ
มาเป็นมหาอำานาจได้อีกครั้ง นโยบายที่จะยึดกรุงศรีอยุธยายังคงดำาเนินต่อ
ไปในรัชสมัย พระเจ้านองดาวกยี (พระเจ้ามังลอก) ผู้เป็นรัชทายาท แต่ก็ทรง
ครองราชย์ได้เพียงสามปีก็เสด็จสวรรคต พระเจ้าฉินบูชิน หรือ พระเจ้ามังระ

ผู้เป็นพระอนุชาก็ขึ้นครองราชย์สืบต่อมา และเริ่มดำาเนินการโจมตีไทยอย่าง
จริงจัง

๗๒